Η επωνυμία προορισμού (destination branding) και ο ρόλος της ταυτότητας τόπου στη διαμόρφωση της

«Μέσα σε πολλές αγγλόφωνες χώρες και χώρες της Β. Ευρώπης η επωνυμία προορισμού γίνεται από εδώ και στο εξής ένα θέμα της μόδας. Εξαιτίας του γεγονότος της αυξανόμενης κινητικότητας των μέσων παραγωγής, της αύξησης των συμφωνιών ελεύθερης ανταλλαγής αλλά επίσης του πολλαπλασιασμού των προσφορών σε επενδυτές από ολόκληρο τον κόσμο, τουρίστες ή ακόμα διοργανωτές επαγγελματικών διοργανώσεων, οι πόλεις, οι περιοχές ή οι χώρες έρχονται αντιμέτωπες με μία υπερεντατικοποίηση του διεθνούς ανταγωνισμού» (Gollain,V., 2013:1). Σύμφωνα με τον Anholt (2002, 2008) όπως αναφέρεται από την Marcoz (2013:75) «η τεχνική εφαρμογής του branding σε τόπους και έθνη αναπτύσσεται όλο και περισσότερο. Η επωνυμία τόπου (place branding) και η υποκατηγορία του που είναι η επωνυμία προορισμού (destination branding) θεωρούνται ως σημεία κλειδιά στη διαχείριση του τουρισμού πλέον (tourism management). Με αυτή την προοπτική, μέσω της διαχείρισης του country branding, η χώρα γίνεται ένα μέρος για να επενδύσει κάποιος , να ζήσει  και να επισκεφθεί».  Κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι προορισμοί εμφανίζονται να διεκδικούν ένα μεγάλο μέρος από τους πιθανούς επισκέπτες, ο ανταγωνισμός γίνεται εντονότερος κάτι που προκαλεί την υποχρέωση για συνεχή ανανέωση (Qu, et.al., 2011:466).

Το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί για την εικόνα προορισμού είναι μεγάλο, πολυάριθμες είναι οι μελέτες που πραγματεύονται την έννοια της εικόνας αλλά και του πως σχηματίζεται αυτή  (Chon, K.&S.,1992- Gallarza, M. et.al. 2002- Pike S. 2002-Beerli & Martin, 2004-  Tasci, A. et. al, 2007). Η εικόνα αποτελεί τον πυρήνα των λειτουργιών της επωνυμίας (Boo, S., et.al, 2009:221). Αυτή οδηγεί την επωνυμία σε επιτυχία ή αποτυχία ανάλογα με το πώς τοποθετείται στο μυαλό των καταναλωτών του τουριστικού προϊόντος μέσα από ένα σύστημα διασυνδέσεων (Cai, 2002:723).

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την εικόνα που έχουν οι άνθρωποι για έναν προορισμό. Οι Baloglu and McClearly (1999:870) προτείνουν ένα μοντέλο διαμόρφωσης της εικόνας. Σύμφωνα με αυτό οι παράγοντες διαμόρφωσης της εικόνας είναι η πληροφόρηση που μπορεί να έχει ένα άτομο, η προηγούμενη εμπειρία του, η προώθηση και οι προσωπικοί παράγοντες (κοινωνικοί και ψυχολογικοί).

Σχ.2.Παράγοντες διαμόρφωσης εικόνας (Baloglu and McClearly,1999:870).

Στο εννοιολογικό πλαίσιο του destination branding, παρατηρεί κανείς μία στενή σχέση μεταξύ της εικόνας και της επωνυμίας (brand). Οι μεταβλητές του destination brand που  σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους είναι οι διαστάσεις της συνειδητοποίησης, της εικόνας, της αξίας και τις πίστης (Konecnik & Gartner, ο.π:403).  Οι Βοο, S. et.al. (ο.π:221) έχουν αναπτύξει το παρακάτω μοντέλο όπου η αξία του brand βασίζεται στους πελάτες και πρέπει να μετρηθούν οι παρακάτω διαστάσεις:

Σχ.3: The proposed baseline model. Note. DBA (destination brand awareness), DBI (destination brand image), DBQ (destination brand quality), DBV (destination brand value), DBL (destination brand loyalty). (Βοο,S. et.al, ο.π:221)

Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει τόσο η ταυτότητα όσο και η εικόνα της επωνυμίας (brand image) είναι συστατικά για μια επιτυχημένη επωνυμία προορισμού (destination brand). Γιατί η ταυτότητα της επωνυμίας προέρχεται από τον αποστολέα ενώ η εικόνα της επωνυμίας είναι αυτό που λαμβάνει ο αποδέκτης-επισκέπτης. Οι αποδέκτες-επισκέπτες αντιλαμβάνονται την εικόνα μιας επωνυμίας ως θετική όταν οι συσχετίσεις που γίνονται στο μυαλό τους περιλαμβάνουν όφελος. Αποτέλεσμα αυτού είναι η δημιουργία θετικών συναισθημάτων. Αυτομάτως διαφοροποιείται η επωνυμία από τις υπόλοιπες εναλλακτικές και μετατρέπεται σε μοναδική. Η ισχυρή ταυτότητα δημιουργείται μέσω ενός κοινού κώδικα ο οποίος περιλαμβάνει τα ακόλουθα στάδια:

1.Ταυτότητα: να ξέρουμε ποιοι είμαστε. Η ταυτότητα στηρίζεται στις ρίζες (απαντά στα ερωτήματα του τι μέρος είναι αυτό, τι μας κάνει να αισθανόμαστε, ποια σύμβολα την χαρακτηρίζουν), οδηγείται από το συναίσθημα (δηλαδή τι είναι αυτό που την κάνει ξεχωριστή) και δημιουργεί αισθήματα (πως μας κάνει να αισθανόμαστε). Αυτό είναι δυνατό να γίνει μόνο εάν μάθει κανείς να «ακούει» την γνώμη και τα συναισθήματα των επισκεπτών αλλά και των κατοίκων της πόλης.

2.Ελκυστικότητα, να επιλεχθούν τα στοιχεία αυτά που είναι ικανά να εκλύουν τους επισκέπτες.

3.Διαχείριση Επωνυμίας (Branding), να προσδιοριστεί η πόλη σε σχέση με άλλες πόλεις μέσω του σωστού marketing (Τσαγκαράκης, Μ., 2010).

Η  Κλαμπατσέα Ε. (2012:3) υιοθετεί τη θέση περί της σύνθετης συγκρότησης της ταυτότητας του τόπου, με ενδεικτική καταγραφή των στοιχείων-πόρων που συμβάλλουν σε αυτήν τη χωρική ταυτότητα ύστερα από έλεγχο της άποψης περί μη δόκιμης χρήσης του όρου «ταυτότητα τόπου», λόγω μη ανθρώπινης υπόστασης. «Ο τρόπος αναγνώρισης, ανάγνωσης και αξιολόγησης τόσο των πόρων όσο και της εξελικτικής διαδικασίας τους στην κάθε χρονική περίοδο κοινωνικοοικονομικής κατάστασης μπορεί να καταδείξει «νέους» τόπους.  Κάθε συνιστώσα του φυσικού κεφαλαίου μιας περιοχής, κάθε στοιχείο του δομημένου περιβάλλοντος, της πολιτιστικής της κληρονομιάς (υλικής και άυλης), το κοινωνικό κεφάλαιό της, η παραγωγική δομή και οικονομία της, συλλειτουργούν κατά την προκύπτουσα ταυτότητα (μοναδική/αποκλειστική ή κυρίαρχη/επικρατούσα). Συχνά, κριτήρια όπως η σπανιότητα, η αυθεντικότητα ή η ευθραυστότητα ενός πόρου ή στοιχείου και δυνητικού συγκριτικού πλεονεκτήματος συμβάλλουν καθοριστικά στη συγκρότηση της ταυτότητας ενός τόπου. Η χωρική εμβέλεια ενός ιστορικού, κοινωνικοπολιτικού ή πολιτιστικού γεγονότος συχνά λειτουργεί ως η οριοθέτηση ενός τόπου με ταυτότητα». Ένας τέτοιος πόρος είναι και το φιστίκι Αιγίνης, αυθεντικός, εύθραυστος που αν χρησιμοποιηθεί σωστά θα δώσει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στο νησί και θα συμβάλλει στη συγκρότηση μιας δυνατής ταυτότητας.

@Κωνσταντίνα Χατζίνα
MSc Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων
(Απόσπασμα από τη διπλωματική εργασία με τίτλο "Φυσικά προιόντα διατροφής ως πολιτιστικός πόρος για την ανάπτυξη και την προβολή ενός τόπου. Μελέτη περίπτωσης:Το φιστίκι Αιγίνης-Αίγινα" με επιβλέπουσα καθηγήτρια την Δρ. Ευγενία Μπιτσάνη-Ιούνιος 2015).

Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία στον κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO

Μια μακραίωνη λαϊκή τέχνη

Αθήνα 

Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία εντάχθηκε στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας .

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, «η ένταξη της Τηνιακής Μαρμαροτεχνίας στον Κατάλογο με τις πιο χαρακτηριστικές εκφάνσεις του άυλου πολιτισμικού πλούτου της ανθρωπότητας δίνει την ευκαιρία να αναδειχθούν μερικές από τις πολλές όψεις της μακραίωνης αυτής λαϊκής τέχνης: οι αφηγήσεις ζωής των ντόπιων λαϊκών μαστόρων, οι προφορικές παραδόσεις που συνδέονται με την τέχνη, οι εθιμικές λειτουργίες και πρακτικές που τη συνοδεύουν, αλλά και η σημασία της για τη συλλογική μνήμη και την ταυτότητα των ίδιων των Τηνίων. Και βέβαια, τα ίδια τα έργα των Τηνίων καλλιτεχνών, καρπός απαράμιλλης μαστοριάς και αισθητικής με πολύ βαθιές ρίζες στον χώρο και τον χρόνο».

H UNESCO αναφέρει σε ανακοίνωσή της: «Η τέχνη της μαρμαροτεχνίας είναι έκφραση της πολιτιστικής ταυτότητας της Τήνου. Οι μαρμαροτεχνίτες έχουν έχουν εμπειρική γνώση για τη δομή και τις ιδιότητες του μαρμάρου. Η μετάδοση (γνώσεων) ακολουθεί τη μακρόχρονη παράδοση όπου οι δεξιότητες περνάνε από τον δάσκαλο στον μαθητευόμενο, που είναι συνήθως μέλη της ίδιας οικογένειας. Παραδοσιακά μοτίβα είναι κυρίως θρησκευτικά ή αποτρεπτικού χαρακτήρα και συχνά απεικονίζουν κυπαρίσσια, λουλούδια, πουλιά και πλοία και τοποθετούνται σε κτίρια, εκκλησίες και νεκροταφεία. Τα σχέδια για τα τυπικά μαρμάρινα αγγεία και τους φεγγίτες χρησιμοποιούνται για να φέρουν γονιμότητα και ευημερία».

Η απόφαση να ενταχθεί η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία στον κατάλογο της UNESCO ελήφθη στην 10η διάσκεψη της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ναμίμπια.

Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία είναι το τρίτο στοιχείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς που εγγράφει η χώρα μας στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο.

Όπως αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού, η απόφαση της Διακυβερνητικής Επιτροπής συνοδεύεται από έπαινο για τον φάκελο που υπέβαλε η χώρα και ιδιαίτερα για το δεκάλεπτο φιλμ «Μόνο τον μαντρακά βαστεί...», που συμπλήρωσε την τεκμηρίωση του στοιχείου. Το φιλμ, μάλιστα, αυτό προτείνεται ως πρότυπο για την ανάδειξη ανάλογων στοιχείων της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Την ευθύνη της συγκρότησης του φακέλου είχε η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΠΟΑ για την εφαρμογή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η Διεύθυνση Νεώτερου Πολιτιστικού Αποθέματος και Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Περισσότερα για την εφαρμογή της Σύμβασης στην Ελλάδα, αλλά και για το Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς μπορεί κανείς να βρει στον ιστότοπο ayla.culture.gr.

αναδημοσίευση από http://www.tovima.gr/

Ο George Redhawk είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από την δημιουργία αυτών των υπέροχων Gif.

Ο Redhawk ξεκίνησε να ασχολείται με την τέχνη και την τεχνολογία των υπολογιστών, όταν σταδιακά άρχισε να χάνει την όρασή του και αναγκάστηκε να αποσυρθεί από το επάγγελμά του, το οποίο ήταν η διδασκαλία της ιατρικής. Σήμερα είναι νομικά τυφλός, ωστόσο έχει βρει τον δικό του τρόπο να ζει τη ζωή στο φουλ και να μαγεύει στην πορεία όλους εμάς.

Η σταδιακή του τύφλωση και οι οπτικές στρεβλώσεις που δημιουργούνταν στο μυαλό του, τον οδήγησαν στο καταφύγιο της τέχνης και συγκεκριμένα στη δημιουργία κινούμενων εικόνων, τις οποίες ξεκίνησε να φτιάχνει με στόχο να αποθηκεύσει στη μνήμη του όσο περισσότερες όμορφες εικόνες μπορούσε, και να αποτυπώσει την αίσθηση της όρασης που χάνεται.

"Παίζοντας" με έργα τέχνης, προσθέτοντας τη δική του οπτική, με τη μορφή μίας συνεχούς κίνησης, κατάφερε στην πορεία να αναγνωριστεί ως ένας επαναστατικός καλλιτέχνης. Η δουλειά του έχει γίνει πολλές φορές viral και το στυλ του περιγράφεται, πλέον, με ειδικό όρο: "The RedHawk Effect".

Όπως λέει σε παλαιότερη συνέντευξη του στο Graphic Art News:

“Μετά την απώλεια του μεγαλύτερου μέρους της οράσεώς μου, άρχισα να εξερευνώ αυτό το μέσο για να εκφράσω τον κόσμο μέσα από την κατεστραμμένη μου οπτική. Η τέχνη μου είναι σχεδιασμένη με την ιδέα να αμφισβητήσει και σε ορισμένες περιπτώσεις να διαταράσσει την οπτική και την αίσθηση της τάξης, σε μεγάλο βαθμό, με τον ίδιο τρόπο που η ικανότητά της όρασης έχει γίνει μια συνεχής πρόκληση για εμένα”.

Θαυμάστε μερικά από τα υπέροχα Gif ενός "τυφλού οραματιστή"

Μπορείτε να θαυμάσετε ακόμα περισσότερα έργα τέχνης από τον George Redhawk, στη σελίδα που διατηρεί στο Google+.

αναδημοσίευση από http://www.pathfinder.gr/

Miami exhibition confronts gun violence

ART BASEL IN MIAMI BEACH 2015

Show’s message reinforced by California shootings

R. Luke DuBois’s Take a Bullet for This City (2014). Photo: Neil Alexander, 2015

Yesterday’s mass shootings in San Bernardino, California, are the latest reminder of why it is a sadly fitting time for the New Orleans-based dealer Jonathan Ferrara to restage his 19-year-old show Guns in the Hands of Artists at the Miami Project fair (until 6 December). Thirty artists, including Rico Gatson, William Villalongo, Margaret Evangeline and Luis Cruz Azaceta, have made works using 180 decommissioned guns. “This show will continue to be relevant on an almost weekly basis until we… seriously address this epidemic,” Ferrara says. It is due to travel to Chicago and, in 2017, to the Houston Center for Contemporary Craft.

αναδημοσίευση από http://theartnewspaper.com/

H έννοια του brand (επωνυμία) και της διαδικασίας branding

Αν και η βιβλιογραφία για τα brands άρχισε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 40 σύμφωνα με τον Pike (2009:1), το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τις μάρκες-σήματα (brands) είναι αρκετά πρόσφατο. Η επωνυμία (brand) είναι ένας όρος που κυριαρχεί στον επιχειρηματικό κόσμο και «εταιρίες που διαθέτουν ισχυρό ‘brand name’  απολαμβάνουν ιδιαίτερα υψηλή αναγνωρισιμότητα είτε στο επίπεδο των προϊόντων τους είτε σε επίπεδο παρουσίας της ίδιας της εταιρίας στην αγορά»(Γεωργιάδης, 2004:7).

Ένα  εμπορικό σήμα brand, όπως ορίζεται από την Αμερικανική Ένωση για το Μάρκετινγκ, είναι ένα «όνομα, όρος, σημάδι, σύμβολο, ή σχέδιο, ή ένας συνδυασμός των παραπάνω με σκοπό τον προσδιορισμό των προϊόντων και υπηρεσιών ενός πωλητή ή μιας ομάδας πωλητών για να μπορέσουν να διαφοροποιηθούν  από εκείνους του ανταγωνισμού» (AMA, 2011).

Το Αγγλικό Ινστιτούτο Μάρκετινγκ (United Kingdom Chartered Institute of Marketing) θεωρεί τον προηγούμενο ορισμό στατικό και συνδέει το προϊόν ή την υπηρεσία, τις φυσικές ιδιότητες, τις πεποιθήσεις και τις προσδοκίες του, με την αντίδραση που εμπνέει στους καταναλωτές βάσει του μοναδικού αυτού συνδυασμού. Έτσι αρκεί το όνομα ή το λογότυπο του για να προκαλέσει το μυαλό του αγοραστή.

Ο Keller (Keller, K., Ailawadi Κ., 2004: 332) ορίζει μια μάρκα (brand) ως ένα προϊόν στο οποίο προστίθενται άλλες διαστάσεις που το διαφοροποιούν κατά κάποιο τρόπο από άλλα προϊόντα που έχουν σχεδιαστεί για να ικανοποιήσουν την ίδια ανάγκη. Οι Κοnecnik & Gartner (2007:401) αναφέρουν ότι, σύμφωνα με τον De Chernatony (1999), οι έννοιες της ταυτότητας (brand identity) και της αξίας του σήματος (brand equity) πρέπει να χρησιμοποιούνται ως σχετικές. Η επωνυμία (brand) είναι αυτό που οι άνθρωποι πιστεύουν. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από το σύνολο των εντυπώσεων που υπάρχει στο μυαλό των ανθρώπων. Μια ισχυρή επωνυμία (brand) αφήνει μια ισχυρή και συνεχή εντύπωση. Η επωνυμία (brand) πρέπει να είναι σταθερή. Τα διάσημα λογότυπα της Coca-Cola και της Apple δεν άλλαξαν ποτέ (Οικονομίδης, 2011,διαφάνειες 33,36).

Η διαδικασία διαχείρισης επωνυμίας (branding) είναι ένα αναγνωρισμένο εργαλείο στα χέρια των επιχειρήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο ώστε να επιτυγχάνουν διαφοροποίηση των προϊόντων τους από τον «σωρό». Η Mercedes- Benz, η Nike, τα Starbucks, η Apple είναι ανάμεσα στις επιχειρήσεις που έχουν επιτυχώς εφαρμόσει τη διαδικασία διαχείρισης της επωνυμίας (branding) στα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Το μέγεθος τον επιχειρήσεων δεν είναι τόσο σημαντικό στην εφαρμογή της διαχείρισης της επωνυμίας τους. Ακόμα και μικρού μεγέθους επιχειρήσεις έχουν καταφέρει να το εφαρμόσουν με επιτυχία (Gerber, 2008). Η διαδικασία του branding περιλαμβάνει το σχεδιασμό, τον προγραμματισμό και την επικοινωνία του ονόματος και της ταυτότητας, σε μια προσπάθεια να χτίσει ή να διαχειριστεί τη φήμη της επωνυμίας-μάρκας και βασίζεται σε τέσσερα διαφορετικά στοιχεία - την ταυτότητα της μάρκας, την εικόνα της μάρκας, το σκοπό και την αξία της (Anholt, όπως αναφέρεται από την Alyssa Bierzynski, 2011:9).

Οι  Baker και Cameron (2008,όπως αναφέρεται από την Alyssa Bierzynski, ο.π:10) υποδεικνύουν ότι ο στόχος του branding είναι να δημιουργήσει μία «συναισθηματική σύνδεση με τους καταναλωτές μέσα από την ανάπτυξη μιας μοναδικής προσωπικότητας ή εικόνας για ένα προϊόν ή υπηρεσία», και ότι πρόκειται για μια « αμφίδρομη διαδικασία που αναπτύσσεται με τον καταναλωτή παρά για αυτόν». «Τα brands ζουν στο μυαλό των καταναλωτών ως ένα σύνολο αφηρημένων χαρακτηριστικών, όπως αξίες, όραμα, προσωπικότητα, φήμη κ.λπ. Συνεπώς, αναπόσπαστο μέρος του branding είναι η branding στρατηγική, η οποία ορίζει τις αξίες του brand, καθώς και τις branding ευκαιρίες, έτσι ώστε να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του καταναλωτή, να καθοδηγήσει τις προτιμήσεις του και να τον δεσμεύσει συναισθηματικά» (Νικολοπούλου, Ε., Χέλμης, Χ., 2012).

Με την ίδια λογική και με τον τρόπο που παρουσιάζονται τα προϊόντα και οι υπηρεσίες αναδεικνύονται και τα μοναδικά χαρακτηριστικά των χωρών, των πόλεων και γενικότερα των τουριστικών προορισμών. Με την ανάδειξη της ταυτότητάς τους, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον αυξανόμενο ανταγωνισμό. Όμως οι στρατηγικές μάρκετινγκ και branding όταν δεν εφαρμόζονται για την προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών, αποδεικνύονται πολύ περισσότερο πολύπλοκες αφού κανένας τόπος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μονοδιάστατα ως προϊόν. Σε αυτή την περίπτωση, η στρατηγική μάρκετινγκ και branding είναι «η δημιουργία και χρήση επικοινωνιακών εργαλείων προκειμένου μία πόλη, μία περιφέρεια ή μια χώρα να βελτιώσει την εικόνα και τη φήμη της, να προσελκύσει επισκέπτες, επενδύσεις ή νέους κατοίκους και να δημιουργήσει συναισθήματα ταύτισης και περηφάνιας στους υφιστάμενους κατοίκους. Παράλληλα περιλαμβάνει και την προσπάθεια αντιστροφής ή ακύρωσης των όποιων αρνητικών εικόνων. Η σημασία επομένως του αντικειμένου για την Ελλάδα στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία είναι προφανής» (∆έφνερ, κ.συν., 2012).

Η διαδικασία του branding  είναι ένα σημαντικό στοιχείο για τη δυνατότητα που δίδεται στους τουρίστες να εξετάσουν την προοπτική να επισκεφτούν έναν προορισμό χαρακτηρίζοντας τον ως κάτι το μοναδικό συγκρίνοντας τον με άλλους. Έτσι μεγάλη προσοχή έχει δοθεί στην επωνυμία ενός τόπου (place branding) και στις επιλογές  που προσφέρονται στον επισκέπτη από ομάδες υπηρεσιών.

==============================================================

@Κωνσταντίνα Χατζίνα
MSc Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων


(Απόσπασμα από τη διπλωματική εργασία με τίτλο "Φυσικά προϊόντα διατροφής ως πολιτιστικός πόρος για την ανάπτυξη και την προβολή ενός τόπου. Μελέτη περίπτωσης: To φιστίκι Αιγίνης-Αίγινα" με επιβλέπουσα καθηγήτρια την Δρ. Ευγενία Μπιτσάνη- Ιούνιος 2015).