Το blog Αίγινα και θέματα πολιτιστικής διαχείρισης συνεχίζει την πορεία του και μετατρέπεται σε Πυξίδα Πολιτισμού. Art Cultural Management και Πυξίδα Πολιτισμού λοιπόν από εδώ και στο εξής μεταξύ άλλων θα αναζητούμε τα καλύτερα άρθρα για τον Πολιτισμό σε ελληνικές και ξενόγλωσσες ιστοσελίδες
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015
Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015
THE 2ND INDUSTRIAL LANDSCAPE CONFERENCE, DORTMUND, GERMANY –
FEBRUARY 26 – 27TH 2015
The 2nd Industrial Landscape Conference, Dortmund, Germany, February 26 – 27th 2015. It’s a cooperation with the German sections of ICOMOS and TICCIH.
SYMPOSIUM
Title: Industrial Cultural Landscapes within the World Heritage Context
Date: 26. February – 27. February 2015
Place: Kokerei Hansa, Emscherallee 11, 44369 Dortmund
Title: Industrial Cultural Landscapes within the World Heritage Context
Date: 26. February – 27. February 2015
Place: Kokerei Hansa, Emscherallee 11, 44369 Dortmund
Organizers:
- ICOMOS-Deutschland
- TICCIH-Deutschland
in cooperation with the partners of the World Heritage project: The Ruhrgebiet Industrial Cultural Landscape
- Ministerium für Bauen, Wohnen, Stadtentwicklung and Verkehr des Landes Nordrhein-Westfalen
- Landschaftsverband Rheinland
- Landschaftsverband Westfalen-Lippe
- Regionalverband Ruhr
- Emschergenossenschaft
- Stiftung Industriedenkmalpflege and Geschichtskultur
Industrial Cultural Landscapes within the World Heritage Context
The term “cultural landscape” as an expression of local identity is coming more and more to the forefront in a large number of regional and urban planning processes: not least because the European landscape Convention that came into force in 2004 put the focus on cultural landscape as a planning object. This was the first global agreement on protecting and – primarily – developing and consciously planning the landscape. Long beforehand UNESCO had recognised the conservation value of landscapes in an “Agreement on Protecting the World’s Cultural and Natural Heritage” (World Heritage Convention 1972); and a World Heritage list of cultural and natural landscapes was introduced for the first time in 1992.
The term “cultural landscape” as an expression of local identity is coming more and more to the forefront in a large number of regional and urban planning processes: not least because the European landscape Convention that came into force in 2004 put the focus on cultural landscape as a planning object. This was the first global agreement on protecting and – primarily – developing and consciously planning the landscape. Long beforehand UNESCO had recognised the conservation value of landscapes in an “Agreement on Protecting the World’s Cultural and Natural Heritage” (World Heritage Convention 1972); and a World Heritage list of cultural and natural landscapes was introduced for the first time in 1992.
In recent years discussions on cultural landscapes have moved from outdated concepts of ideal, idyllic cultural landscapes to more pragmatic contemporary definitions. Alongside quasi-natural cultural landscapes there are a number of different types of urban and industrial landscapes that have hitherto not been clearly demarcated. To date there have been no binding criteria – especially with reference to industrial cultural landscapes – to enable us to do so.
In October 2013 international experts met up at a workshop given in the Technical University of Freiberg Mining Academy to discuss industrial and mining landscapes in the context of UNESCO World Heritage. Using a variety of different cases they discussed how to deal with this special type of cultural asset within UNESCO’s Protection and Conservation Agreement.
The current symposium aims to sharpen the concept of industrial landscape. We want to outline a definition and name the constituent parts of this particular type of landscape. Methodical and conceptional approaches will be presented and discussed using practical examples from Europe and analyses of the Ruhrgebiet landscape
Programme
Thursday, 26.02.2015
13.00 – 13.30 Greetings
Thursday, 26.02.2015
13.00 – 13.30 Greetings
- Michael von der Mühlen State Secretary in the Ministry of Construction, Housing, Urban Development and Traffic of the federal state of North Rhine Westphalia
- Prof. Dr. Jörg Haspel President of the German National Committee of ICOMOS | International Council on Monuments and Sites
- Dipl.-Ing. Norbert Tempel Spokesperson for the German TICCIH National Committee | The International Committee for the Conservation of the Industrial Heritage
I. Concepts of industrial and mining landscapes in World Heritage
Chair: Axel Föhl
13.30 – 13.50 Dr. Birgitta Ringbeck | Foreign office | Representative of the Federal Republic of Germany on the UNESCO World Heritage Committee Introduction: Industrial Cultural Landscapes within the World Heritage Context
13.30 – 13.50 Dr. Birgitta Ringbeck | Foreign office | Representative of the Federal Republic of Germany on the UNESCO World Heritage Committee Introduction: Industrial Cultural Landscapes within the World Heritage Context
13.50 – 14.30 Dipl.-Ing. Rolf Höhmann |Spokesperson for the ICOMOS Germany working group on “Monuments of Industry and Technology” Results of the Symposium on “Industrial and Mining Landscapes within the World Heritage Context”, Freiberg, 25.10.2013.
14.30 – 15.00 Discussion
15.00 – 15.30 Coffee
15.30 – 16.00 Gerhard Lenz M.A. | Director World Heritage Site Rammelsberg World Heritage site: Rammelsberg Ore Mine, the old town centre of Goslar and the Upper Harz Water Economy (Germany)
16.00 – 16.30 Dr. Peter Wakelin | The National Museum of Wales | Director of Collections and Research World Heritage Site: Blaenavon Industrial Landscape, Blaenavon (United Kingdom)
16.30 – 17.00 Jacques Crul | Director UNESCO Blegny Mine World Heritage Site World Heritage: Major Mining Sites of Wallonia (Belgium)
17.00 – 17.30 Summary and discussion 18.30 Dinner together (Hansa coking plant)
Friday, 27.02.2015
09.30 – 09.45 Greetings
Karl Jasper Chairman of the Board of Management of the Foundation for the Preservation of Industrial Monuments and Historical Culture
09.30 – 09.45 Greetings
Karl Jasper Chairman of the Board of Management of the Foundation for the Preservation of Industrial Monuments and Historical Culture
II. What do we mean by an “Industrial Cultural Landscape”?
9.45 – 10.15 Kerstin Manz |Referentin Deutsche UNESCO Commission The Concept of Cultural Landscapes in the Framework of the World Heritage Convention
9.45 – 10.15 Kerstin Manz |Referentin Deutsche UNESCO Commission The Concept of Cultural Landscapes in the Framework of the World Heritage Convention
10.15 – 10.30 Discussion
10.30 – 11.00 Prof. Dr. Winfried Schenk | University of Bonn Rural, Urban, Industrial Cultural Landscapes – possible demarcations
11.00 – 11.15 Discussion
11.15 – 11.45 Coffee
11.45 – 12.30 Prof. Dr. Hans – Werner Wehling |University of Duisburg-Essen Approaches to the Ruhrgebiet Industrial Cultural Landscape – Processes, Structures, Meanings
12.30 – 13.00 Discussion
13.00 – 14.30 Lunchtime snack and trip to the disused works railway track along the furnace gas pipeline to the Hansa bridge
III. Methodical approaches to describing/identifying industrial cultural landscapes
14.30 – 15.00 Marius Röhr, M. Sc. | Stiftung Industriedenkmalpflege and Geschichtskultur Maps of Cultural Landscape Transformation as an Instrument for Identifying Industrially Conditioned Structures using Oberhausen as an example
14.30 – 15.00 Marius Röhr, M. Sc. | Stiftung Industriedenkmalpflege and Geschichtskultur Maps of Cultural Landscape Transformation as an Instrument for Identifying Industrially Conditioned Structures using Oberhausen as an example
15.00 – 15.30 Prof. Hans-Werner Wehling | University of Duisburg-Essen Genetic Functional Systems as a Core Element in Industrial Landscapes, using the Zollverein Mining Complex in Essen as an example
15.30 – 16.30 Summary of the results and panel discussion – Potential recommendations for cultural landscape world heritage site applications
Conference language: German with simultaneous translation into English
Participation free of charge.
Registration via the registration form
per fax +49 (0)231 / 93 11 22-10 / per email: info@industriedenkmal-stiftung.de / per post
Final date for registration: Because the number of places is restricted we request you to register by Wednesday 11. Feb 2015 at the latest.
Participation free of charge.
Registration via the registration form
per fax +49 (0)231 / 93 11 22-10 / per email: info@industriedenkmal-stiftung.de / per post
Final date for registration: Because the number of places is restricted we request you to register by Wednesday 11. Feb 2015 at the latest.
Symposium address
Kokerei Hansa (Waschkaue), Emscherallee 11, 44369 Dortmund
Organiser | Contact:
c/o Stiftung Industriedenkmalpflege and Geschichtskultur
Emscherallee 11, 44369 Dortmund
Kokerei Hansa (Waschkaue), Emscherallee 11, 44369 Dortmund
Organiser | Contact:
c/o Stiftung Industriedenkmalpflege and Geschichtskultur
Emscherallee 11, 44369 Dortmund
Tel +49(0)231-931122-0, Fax +49(0)231-931122-10
info@industriedenkmal-stiftung.de
www.industriedenkmal-stiftung.de
info@industriedenkmal-stiftung.de
www.industriedenkmal-stiftung.de
Contact partner: Marius Röhr Tel +49(0)231-931122-90 | info@industriedenkmal-stiftung.de
How to get there:
by public transport: From Dortmund Central Station take the U 47 in the direction of Westerfilde, alight “Parsevalstraße”, and walk in the direction of “Mailoh“, then turn right (ca. 8 mins.)
by car: from the A2 motorway: exit “Dortmund – Mengede”, and head for Dortmund;
the coking plant is on the left-hand side ca. 400 metres after the sign “Dortmund-Huckarde”
by public transport: From Dortmund Central Station take the U 47 in the direction of Westerfilde, alight “Parsevalstraße”, and walk in the direction of “Mailoh“, then turn right (ca. 8 mins.)
by car: from the A2 motorway: exit “Dortmund – Mengede”, and head for Dortmund;
the coking plant is on the left-hand side ca. 400 metres after the sign “Dortmund-Huckarde”
from the A45 motorway: exit Dortmund – Huckarde/Hafen, follow the expressway
(Mallinckrodtstraße) in the direction of Dortmund, then exit Huckarde, turn left in the direction of
Mengede; then head straight on for approx. 2 km (follow the signs “Kokerei Hansa
(Mallinckrodtstraße) in the direction of Dortmund, then exit Huckarde, turn left in the direction of
Mengede; then head straight on for approx. 2 km (follow the signs “Kokerei Hansa
ΚΑΣ: «Μπλοκάρει» τη μεταφορά έργων της συλλογής Ιόλα στο Λονδίνο
αναδημοσίευση από http://www.tovima.gr/
Για λόγους προστασίας των αρχαιοτήτων
Αρνητική ήταν η γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου στο αίτημα τηςΕλένης Κουτσούδη-Ιόλα, ανιψιάς του γνωστού συλλέκτη, να της δοθεί άδεια για τη μόνιμη εξαγωγή στο Λονδίνο εννέα αρχαίων έργων της περίφημης συλλογής, που βρίσκονται στην κατοχή της.
Τα μέλη του ΚΑΣ δέχτηκαν ομόφωνα την εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων, Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών του υπουργείου Πολιτισμού, που επικαλέστηκε λόγους προστασίας των αρχαιοτήτων.
Σημειώνεται ότι η κ. Κουτσούδη - Ιόλα είναι νόμιμη κάτοχος 54 αντικειμένων και εικόνων, που προέρχονται από τη Συλλογή Ιόλα, κατά τις αποφάσεις του 1987 και του 2011. Σύμφωνα με την τελευταία, τρία από τα αντικείμενα της συλλογής πρέπει να περιέλθουν στο ελληνικό δημόσιο έναντι 6.000 ευρώ, αγορά που ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί.
Οι εννέα αρχαιότητες που τελικά δεν θα «ταξιδέψουν» στη Βρετανία (όπου θα εγκατασταθεί μόνιμα η αιτούσα) αφορούν έργα κυρίως αιγυπτιακά, τα οποία έχουν εξεταστεί από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, που έχει πιστοποιήσει τη σπουδαιότητά τους. Κάποια μάλιστα τα έχει ταυτίσει με συγκεκριμένα μνημεία, πιθανότατα με ναούς των Θηβών, όπως τα δύο τμήματα από δύο ενεπίγραφα υπερφυσικά αγάλματα, από τα οποία το ένα απεικονίζει τον φαραώ Ραμσή Β.
Όσο για τα υπόλοιπα έργα αφορούν, μεταξύ άλλων, δύο πορτρέτα Φαγιούμ (ένα ανδρικό κι ένα γυναικείο), μία Σφίγγα από την Αλεξάνδρεια, καθώς και μια κεφαλή ρωμαϊκών χρόνων, η οποία φέρει στον λαιμό την επιγραφή Ερμής και, σύμφωνα με τους ειδικούς, πρόκειται για μοναδικό έργο, ελλαδικού εργαστηρίου, που συνδυάζει τον ρωμαϊκό τύπο του πορτρέτου του Τραϊανού.
Το έργο δημιουργήθηκε με αφορμή την επέτειο συμπλήρωσης των 10 χρόνων της διακυβέρνησης του Ρωμαίου αυτοκράτορα και είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς ο αριθμός των απεικονίσεων του Τραϊανού από τον ελλαδικό χώρο είναι ελάχιστος. Ήταν, δε, μεταξύ των τριών που, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση του 2011, θα αγοραζόταν από το ελληνικό δημόσιο.
Ο Νίκος Χατζηνικολάου για τον Ελ Γκρέκο
αναδημοσίευση από http://www.tovima.gr/
Δωρεάν σεμινάριο του καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης για τον ζωγράφο στο Μουσείου Μπενάκη
Τα ολοήμερα σεμινάρια της Εταιρείας Ελλήνων Iστορικών Τέχνης απευθυνόμενα σε ιστορικούς τέχνης, καλλιτέχνες αλλά και φιλότεχνους συνεχίζονται με τον «Μοντερνισμό στον Γκρέκο» που θα διεξαχθεί το Σάββατο 31 Iανουαρίου στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη (Κτήριο οδού Πειραιώς) που υποστηρίζει την εκδήλωση.
Τα σεμινάρια που άρχισαν το 2011 και είναι δωρεάν, πραγματοποιούνται από διακεκριμένους ιστορικούς τέχνης που προέρχονυαι από όλον τον κόσμο. Μετά τον Ερνστ Βαν Ντε Βέτερινγκ (σεμινάριο Ρέμπραντ), τον Ρούντολφ Πράιμεσμπέργκερ (σεμινάριο «μπαρόκ» και Καραβάτζο) και τον T. Τζ.. Κλαρκ (σεμινάριο «Γκερνίκα» του Πικάσο και «Η δοκιμασία της Δύσης»), την σκυτάλη παίρνει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Νίκος Χατζηνικολάου που με αφορμή τον εορτασμό του έτους Γκρέκο θα μιλήσει για τη ζωγραφική του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.
O Ν. Χατζηνικολάου θα μιλήσει για την «ανακάλυψη» του μοντερνισμού του Γκρέκο κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα, μα και για την αντιμετώπιση της τέχνης του από ανθρώπους της εποχής του στο Τολέδο, όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Επίσης ο καθηγητής θα αναλύσει ορισμένα έργα του Θεοτοκόπουλου μεταξύ των οποίων τα «Espolio»(Ο διαμερισμός των ιματίων) και «Άποψη και χάρτης του Τολέδου».
Στον Ν. Χατζηνικολάου οφείλονται σημαντικές εκδηλώσεις στο πλαίσιο του «Έτους Γκρέκο 2014». Ανάμεσά τους οι εκθέσεις «O Δ. Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης» στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, το διεθνές συνέδριο «Εl Greco.The Cretan years» στις 21-23 Ιουνίου στο Ηράκλειο και «Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο» στο κεντρικό κτήριο του Μουσείου Μπενάκη.
Πρόγραμμα Σαββάτου 31 Ιανουαρίου
11:30-12:15: «Η ανακάλυψη του μοντερνισμού του Γκρέκο. Aπό τον Γκωτιέ στον
Άντονυ Μπλαντ»
12:15-12:45 : παύση για καφέ
12:45-13:30: «Η αντιμετώπιση της ζωγραφικής του Γκρέκο από τους συγχρόνους του στο Τολέδο»
μεσημεριανή παύση
15:30-16:15: «Η ζωγραφική του Γκρέκο: Ο διαμερισμός των ιματίων, Η Παναγία του Ελέους, Άποψη και χάρτης του Τολέδου»
16:15-16:35:παύση για καφέ
16:45-17:30: «Η πραγματικότητα του πρώιμου μοντερνισμού και οι αναχρονιστικές
προσεγγίσεις του»
Αμφιθέατρο Μουσείου Μπενάκη (Κτήριο οδού Πειραιώς) - Πειραιώς 138
Είσοδος ελεύθερη
Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015
Στην Ελλάδα επιστρέφεται ανεκτίμητης αξίας βυζαντινό χειρόγραφο
Εκλάπη από το Άγιον Όρος - Χρονολογείται περί το 1050
«Μισό αιώνα μετά την αφαίρεσή του από την Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους, ένα ακόμη ανεκτίμητης αξίας, εξαιρετικής ομορφιάς και τεχνικής, βυζαντινό χειρόγραφο βρίσκεται καθοδόν προς την πατρίδα του», όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση.
Γνωστό ως «Μηνολόγιον Σεπτεμβρίου» και αποδιδόμενο στον Συμεών Μεταφραστή, το βυζαντινό χειρόγραφο, που χρονολογείται περί το 1050, αποτελείται από 266 φύλλα περγαμηνής, όπου εξιστορούνται οι βίοι των Αγίων που εορτάζονται κατά τον μήνα Σεπτέμβριο και φέρει διάκοσμο με στιλβωμένο χρυσό.
Μετά από πολύμηνες προσπάθειες και συνεργασία της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον και του υπουργείου Πολιτισμού με τις αμερικανικές Αρχές για την ταυτοποίησή του, η διοίκηση του Πανεπιστημίου Duke, «με μία χειρονομία που επιδεικνύει σεβασμό στην προστασία των αντικειμένων πολιτιστικής κληρονομιάς», τονίζεται χαρακτηριστικά, «αλλά και ένα υψηλό ηθικό πρότυπο, συμφώνησε να παραδώσει στις αμερικανικές Αρχές το χειρόγραφο, όταν ειδοποιήθηκε ότι αναζητείται από τις ελληνικές Αρχές ως κλαπέν. Οι αμερικανικές Αρχές στη συνέχεια παρέδωσαν αυθημερόν το βυζαντινό κειμήλιο στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον».
Ο πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Χρίστος Παναγόπουλος, εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες της Ελληνικής Πολιτείας, τόσο προς το πανεπιστημιακό αυτό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα των ΗΠΑ, όσο και στις αρμόδιες αμερικανικές Αρχές «για τον επαγγελματισμό τους και την αμέριστη συμπαράσταση που επέδειξαν στο αίτημα της Ελλάδας».
Σύμφωνα με την πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, «ο επαναπατρισμός των θραυσμάτων της ελληνικής ιστορίας, τα οποία κατά κανόνα αποτελούν και έργα υψηλής αισθητικής, συνιστά προτεραιότητα και σταθερό προσανατολισμό για την Ελληνική Πολιτεία και τις Αρχές της στο εξωτερικό. Ο αγώνας για την επιστροφή τους στην πατρίδα μας είναι διαρκής και δυσχερής, αλλά στέφεται με επιτυχία, ιδίως, όταν υπάρχει άψογη συνεργασία των ελληνικών και αμερικανικών Αρχών, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.»
Γνωστό ως «Μηνολόγιον Σεπτεμβρίου» και αποδιδόμενο στον Συμεών Μεταφραστή, το βυζαντινό χειρόγραφο, που χρονολογείται περί το 1050, αποτελείται από 266 φύλλα περγαμηνής, όπου εξιστορούνται οι βίοι των Αγίων που εορτάζονται κατά τον μήνα Σεπτέμβριο και φέρει διάκοσμο με στιλβωμένο χρυσό.
Μετά από πολύμηνες προσπάθειες και συνεργασία της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον και του υπουργείου Πολιτισμού με τις αμερικανικές Αρχές για την ταυτοποίησή του, η διοίκηση του Πανεπιστημίου Duke, «με μία χειρονομία που επιδεικνύει σεβασμό στην προστασία των αντικειμένων πολιτιστικής κληρονομιάς», τονίζεται χαρακτηριστικά, «αλλά και ένα υψηλό ηθικό πρότυπο, συμφώνησε να παραδώσει στις αμερικανικές Αρχές το χειρόγραφο, όταν ειδοποιήθηκε ότι αναζητείται από τις ελληνικές Αρχές ως κλαπέν. Οι αμερικανικές Αρχές στη συνέχεια παρέδωσαν αυθημερόν το βυζαντινό κειμήλιο στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον».
Ο πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Χρίστος Παναγόπουλος, εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες της Ελληνικής Πολιτείας, τόσο προς το πανεπιστημιακό αυτό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα των ΗΠΑ, όσο και στις αρμόδιες αμερικανικές Αρχές «για τον επαγγελματισμό τους και την αμέριστη συμπαράσταση που επέδειξαν στο αίτημα της Ελλάδας».
Σύμφωνα με την πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, «ο επαναπατρισμός των θραυσμάτων της ελληνικής ιστορίας, τα οποία κατά κανόνα αποτελούν και έργα υψηλής αισθητικής, συνιστά προτεραιότητα και σταθερό προσανατολισμό για την Ελληνική Πολιτεία και τις Αρχές της στο εξωτερικό. Ο αγώνας για την επιστροφή τους στην πατρίδα μας είναι διαρκής και δυσχερής, αλλά στέφεται με επιτυχία, ιδίως, όταν υπάρχει άψογη συνεργασία των ελληνικών και αμερικανικών Αρχών, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.»
Αναδημοσίευση από http://www.tovima.gr/
Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015
Οι προβιομηχανικοί μύλοι της Αττικής
Μέσα από τους χάρτες του Kaupert
Μία συστηματική έρευνα που καταγράφει την ύπαρξη και τον αριθμό των προβιομηχανικών μύλων στην Αττική πρόκειται να παρουσιάσει η Όλγα Λεκού (Αρχιτέκτων ΕΜΠ, MS Αναστηλώσεων ΕΜΠ), στο πλαίσιο των σεμιναρίων με τίτλο «Εμβάθυνση στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής», που οργανώνονται από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Όπως σημειώνει η κα Λεκού: «Στην Ελλάδα αρκετές περιοχές δεν έχουν συστηματικά ερευνηθεί ως προς την ύπαρξη και τον αριθμό των προβιομηχανικών μύλων. Μία από τις περιοχές αυτές είναι και η Αττική. Με σκοπό τον εντοπισμό και την καταγραφή τους, μελετήθηκαν οι χάρτες της Αττικής του Kaupert, οι οποίοι αποτελούν ανεκτίμητο υλικό έρευνας λόγω της αλλοίωσης που η Αττική έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της ραγδαίας ανάπτυξης και οικοδόμησης. Οι μύλοι που εντοπίστηκαν στους χάρτες καταγράφηκαν και κατόπιν έγινε επιτόπια έρευνα για τον εντοπισμό τους. Επιπλέον υλικό μελέτης αποτέλεσαν παλιές φωτογραφίες και χαρακτικά, στα οποία απεικονίζονται μύλοι καθώς και κείμενα περιηγητών που επίσης μας δίνουν πληροφορίες για τα προβιομηχανικά αυτά εργαστήρια, τα περισσότερα από τα οποία έχουν πια χαθεί».
Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015, στις 18.30, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ (Κτήριο Αβέρωφ, Αμφιθέατρο 8, Πατησίων 42).
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015
Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015
ΚΟΠΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ-ΙΔΡΥΜΑ ΑΝΔΡΕΑ Δ. ΚΑΨΑΛΗ &ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ & ΦΛΩΡΑΣ ΚΑΨΑΛΗ
Φίλες & Φίλοι,
Με χαρά σας περιμένουμε
την Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015 στις 11 το πρωί
στο κτίριο του Ιδρύματος Λεωφόρο Πετρίτη - Λιβάδι - Αίγινα
για την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας.
Η είσοδος είναι ελεύθερη
για τα μέλη και τους φίλους του νησιού.
Τα Διοικητικά συμβούλια θα σας δεξιωθούν
με ζεστό κρασί και μηνύματα αγάπης.
Με εκτίμηση.
Ο Πρόεδρος Ι.Α.Κ.
Δημήτριος Καψάλης
Η Πρόεδρος Σ.Φ.Ι.Α.Κ.
Ξανθένια Μαντά
Περιοδικό των Φίλων του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας
Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού των Φίλων του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και όλες τις εκδηλώσεις που είναι έως τώρα γνωστές για το α’ εξάμηνο του 2015 μπορείτε να το δείτε εδώ
http://www.filoi-gnhm.gr/template/ekdoseis.php?cmd=resetall
http://www.filoi-gnhm.gr/template/ekdoseis.php?cmd=resetall
«Υφάσματα»: με ή χωρίς ύφανση; 2 κύκλοι εργαστήριων «Υφαντικής» για παιδιά στο Μουσείο ΛαΐκήςΤέχνης και Ελληνικών Λαΐκών Μουσικών Οργάνων - Συλλογή Φοίβου Ανωγειανάκη.
Υφάσματα: με ή χωρίς ύφανση;
1 / 5
8 & 15 Φεβρουαρίου 2015, 8 & 15 Μαρτίου 2015
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΠΑΝΟΣ 22
Υφάσματα: με ή χωρίς ύφανση;
Πώς μπορούμε να φτιάξουμε ύφασμα και με πόσους τρόπους;
Δύο κύκλοι εργαστηρίων για παιδιά με τη γλύπτρια-εικαστικό Χριστιάνα Λαζοπούλου. Μέσα από τη δημιουργία, ανιχνεύουμε τη φύση του υφάσματος και τις δυνατότητες δημιουργίας του.
- Στον α΄ κύκλο φτιάχνουμε τον δικό μας αργαλειό και υφαίνουμε μικρά υφασματάκια χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά όπως κορδέλες, κλωστές, χαρτιά, φυτικά νήματα κ. ά.
- Στον β΄ κύκλο κατασκευάζουμε τσόχα από μαλλί με την τεχνική του σαπουνόνερου. Φτιάχνουμε μ’ αυτήν αντικείμενα και τα διακοσμούμε.
Για παιδιά, 9 χρονών και πάνω.
Τα παιδιά μπορούν να συμμετέχουν σε όποιο κύκλο τα ενδιαφέρει ή και στους δύο!
Α΄ κύκλος: δύο δίωρες συναντήσεις
Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015, 11:00-13:00 και
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015, 11:00-13:00
Β΄ κύκλος: δύο δίωρες συναντήσεις
Κυριακή 8 Μαρτίου 2015, 11:00-13:00 και
Κυριακή 15 Μαρτίου 2015, 11:00-13:00
Απαραίτητη η κράτηση θέσης.
Πληροφορίες - δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ.: 210-3239813 (Καθημερινά: 8:30 – 14:30)
Kτήριο της οδού Πανός 22, Έκθεση «Άνθρωποι και Εργαλεία»
Εγγραφείτε στο Newsletter
Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015
«Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες»
Ο Ευγένιος Τριβιζάς στο ελculture.gr
αναδημοσίευση από http://www.elculture.gr/elcblog/
Κείμενο: Άννα Ρούτση
Email: routsi@elculture.gr
- 592 2 1
Τα παραμύθια των παιδικών μου χρόνων τα θυμάμαι πολύ καλά. Δεν είχαν πολλές βασιλοπούλες και βασιλιάδες. Ήταν μύθοι σκοτεινοί από διάφορες χώρες, ιστορίες για πλούσιους και φτωχούς ή για αγοροκόριτσα και ατίθασα αλλά ευαίσθητα αγόρια. Δεν ξέρω αν σήμερα θα ήμουν διαφορετική, εάν οι γονείς μου προτιμούσαν να μου αγοράζουν την Πολυάννα ή τις Μικρές κυρίες, ή αν έβλεπα στο θέατρο τη Σταχτοπούτα αντί για τον Μορμόλη. Βλέπω όμως τώρα, στα δικά μου παιδιά, ότι τα μάτια τους λάμπουν αλλιώς όταν διαβάζουμε βιβλία που τους επιβεβαιώνουν ότι η ζωή μπορεί να είναι παιγνίδι, ζαβολιά, αστείο, πείραγμα, ότι οι ανατροπές μπορεί να είναι ο κανόνας, ότι το καλό και το κακό, το φωτεινό και το σκοτεινό μπορεί να συνυπάρχουν, ότι είναι εντάξει να νιώθεις διαφορετικός, ότι μπορεί να υπάρχουν πολλές αλήθειες και πολλά σωστά και λάθη και δεν τρέχει και τίποτε αν δεν είναι όλα σε μια τάξη. Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι μια τέτοια περίπτωση συγγραφέα, τα βιβλία και τα θεατρικά του οποίου έχουν αγαπηθεί από χιλιάδες παιδιά, ακριβώς ίσως λόγω αυτής της παραδοχής των ανατροπών και της αναμέτρησης με τον φόβο και την ελπίδα που υπάρχουν σε όλες τις ηλικίες αλλά σπάνια βρίσκουν δρόμο να εκφραστούν. Μαζί λοιπόν με τα παιδιά μου αγάπησα κι εγώ τα βιβλία του, άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερο (αυτά με τα συνεχή λογοπαίγνια και τις επαναλήψεις, δύσκολος γαρ ο ρόλος της μαμαδίστικης δραματουργικής απόδοσής τους…).
Είχα πρόσφατα τη χαρά να μιλήσω με τον Ευγένιο Τριβιζά με αφορμή την πρώτη θεατρική μεταφορά του βιβλίου του «Η τελευταία μαύρη γάτα» στο θέατρο Δημήτρης Χορν. Ένα έργο που απευθύνεται σε παιδιά 8-14 ετών και μιλά για το διωγμό, το μαζικό παραλογισμό, τον ρατσισμό και την προκατάληψη, την προδοσία αλλά και την αγάπη. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος: «Με ρωτούν συχνά τι θεωρώ σημαντικότερο από αυτά που γράφω: τις εγκληματολογικές μελέτες και τα συγγράμματα ή τα παιδικά βιβλία. Το δεύτερο, απαντώ, και αυτό επειδή είναι δύσκολο να αλλάξει κανείς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι ενήλικες. Μπορεί όμως να διαμορφώσει σωστά τον τρόπο που προσλαμβάνουν αυτά τα θέματα τα παιδιά. Αυτό ελπίζω να αποδειχθεί και στο έργο. Εμβόλιο κατά της προκατάληψης. Εμβόλιο κατά του ρατσισμού. Εμβόλιο κατά της γενοκτονίας».
ελc: Όταν γράψατε την «Τελευταία μαύρη γάτα», ο ρατσισμός και ο φασισμός δεν ήταν ίσως τόσο ορατά στην καθημερινότητά μας, όσο είναι σήμερα. Γιατί ωστόσο ήταν σημαντικό για εσάς να γράψετε γι' αυτό το θέμα τότε και τι το κάνει πιο σημαντικό ακόμη σήμερα;
Ευγένιος Τριβιζάς: Μπορεί να μην είναι τόσο ορατά στην καθημερινότητά μας, ήταν όμως καθοριστικά στην ιστορία μας και τραυματικά στο παρελθόν μας. Το θέμα ήταν, είναι και θα εξακολουθεί να είναι επίκαιρο όσο επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ολέθριες συμπεριφορές. Αυτό ακριβώς εκφράζουν τα λόγια της τελευταίας μαύρης γάτας στο φινάλε του έργου: «Πώς είναι δυνατόν να συνέβησαν όλα αυτά που συνέβησαν; αναρωτιέμαι, και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι ποτέ μα ποτέ δεν μπορεί, δεν πρόκειται να συμβεί πάλι κάτι τέτοιο. Στο βάθος της καρδιάς μου, όμως, ξέρω ότι εδώ στο νησί μας, όπως κι αλλού, οι γάτες ξεχνάνε, οι άνθρωποι ξεχνάνε και η τρέλα δε θέλει πολύ να φουντώσει πάλι, φτου ξανά κι απ' την αρχή...».
ελc: Στην πανεπιστημιακή σας σταδιοδρομία ως καθηγητής Εγκληματολογίας έχετε διερευνήσει συμπεριφορές και διαταραχές του όχλου. Ο μαζικός παραλογισμός που υφίστανται εν προκειμένω οι μαύρες γάτες έχει σχέση με αυτό;
Ε.Τ.: Όπως μονολογεί η γέρικη χελώνα στη σκηνή της Λίμνης της Λευκής Ελπίδας όπου η συμμορία παρασύρει τα θύματά της και αποδεικνύεται ότι είναι ένας λάκκος με ασβέστη: «Όταν ξεκινάει ένα κακό, εξαπλώνεται σαν τη φωτιά. Το ένα κακό μύρια άλλα κακά γεννοβολά και θρέφει...». Η σκηνή με τις τρεις καλοκάγαθες γιαγιάδες που ενώ πλέκουν ζιπουνάκια στην παιδική χαρά, παρασυρμένες από τον γενικευμένο παραλογισμό, σκοτώνουν χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό με τις βελόνες του πλεξίματος τον Μουντζούρη, εκφράζει δραματικά αυτό που συχνά συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι δηλαδή όχι τέρατα αλλά συνηθισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να τελούν τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα.
ελc: Τα παραμύθια σας περιλαμβάνουν το σκοτεινό στοιχείο, κάτι που βέβαια συναντά κανείς και σε παραδοσιακά ή κλασικά παραμύθια, αλλά ενσωματώνουν και το σουρεαλιστικό και το χιουμοριστικό στοιχείο. Πώς θεωρείτε ότι λειτουργούν αυτά στις διάφορες ηλικίες των αναγνωστών σας; Το σκοτεινό μπορεί να είναι και λυτρωτικό;
Ε.Τ.: Προσπαθώ να γράφω έργα διηλικιακά που ο κάθε θεατής ανάλογα με την ηλικία του τα απολαμβάνει σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Στην παράσταση της «Τελευταίας μαύρης γάτας» το χιουμοριστικό εναλλάσσεται με το τραγικό στοιχείο και η απόγνωση με την ελπίδα. Στην αίθουσα του θεάτρου βλέπει κανείς τους θεατές τη μια στιγμή ξεκαρδισμένους στα γέλια και την επόμενη στιγμή με δάκρυα στα μάτια.
ελc: Πώς μπορούν τα παιδιά να διασώσουν τη φαντασία τους σε ένα σχολικό και κοινωνικό πλαίσιο που την ισοπεδώνει ή, πάντως, δεν την προάγει;
Ε.Τ.: Με μεγάλη δυσκολία. Η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές των σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων. Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες. Δεδομένου του κρίσιμου ρόλου της φαντασίας στη δημιουργικότητα και καινοτομία ο αρνητικός αντίκτυπος στην κοινωνία είναι ανυπολόγιστος. Το ποιοτικό παιδικό θέατρο και βιβλίο είναι από τις ελάχιστες σανίδες σωτηρίας.
ελc: Στη συγκεκριμένη παράσταση έχετε συνεργαστεί για τη σκηνική προσαρμογή του έργου σας και έχετε εμπιστευθεί νέους ανθρώπους σε μια απόδοση με ποικίλα θεατρικά είδη και ύφη. Ποια είναι η δική σας προσδοκία από αυτό;
Ε.Τ.: Η προσδοκία έχει εκπληρωθεί. Η παράσταση είναι ξεχωριστή. Ο ενθουσιασμός μεταδοτικός. Η ενέργεια ανεξάντλητη. Δίνουν όλοι τον καλύτερο εαυτό τους.
ελc: Απέναντι σε μηχανισμούς συμφερόντων και σε μαζικούς παραλογισμούς, οι γάτες έπρεπε καταρχήν να πάρουν θέση, κατά δεύτερον να βρουν τελικά μια χρησιμότητά τους, για να σωθούν. Είναι σαφής η ανάγκη να αντιμετωπίσει κανείς τον φόβο, αλλά πρέπει κανείς να βρει πάντα τρόπο να δικαιολογεί την ύπαρξή του μέσω της χρησιμότητάς του;
Ε.Τ.: Κανείς δεν είναι άχρηστος. Ο καθένας μας έχει κάτι να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Και αυτό το κάτι έχουμε κάθε λόγο να το ενθαρρύνουμε και να το καλλιεργούμε. Διαφορετικά το πληρώνουμε ακριβά. Συχνά μάλιστα εκείνα που έχουν να προσφέρουν οι περιθωριοποιημένοι είναι σημαντικότερα από όσα δήθεν προσφέρουν κάποιοι στυλοβάτες της κοινωνίας.
ελc: Ο διδακτισμός είναι κάτι που ως γνωστόν αποφεύγετε. Θα ήθελα, ωστόσο, να μας λέγατε, όχι τι θα συμβουλεύατε, αλλά ίσως τι ελπίζετε για τη νέα γενιά που μεγαλώνει σ' αυτή την εποχή.
Ε.Τ.: Ελπίζω οι αντιξοότητες να μην οδηγήσουν σε παραίτηση και αποτελμάτωση. Ακόμα και κάτω από τις πιο ακραίες συνθήκες το ανθρώπινο πνεύμα μπορεί να επιβιώνει: «Ποτέ δε θα βρεις το ουράνιο τόξο αν συνέχεια κοιτάζεις κάτω», είχε πει ο Τσάρλι Τσάπλιν. Ναι! Μπορούμε να νικήσουμε τους γίγαντες που μας απειλούν και τους δράκους που μας δυναστεύουν.
---
Info: Η παράσταση «Η τελευταία μαύρη γάτα» παρουσιάζεται στο Θέατρο Δημήτρης Χορν: κάθε Σάββατο στις 15:00, Κυριακή στις 11:00 και στις 15:00.
Φωτογραφίες άρθρου: από την παράσταση «Η τελευταία μαύρη γάτα»
Είχα πρόσφατα τη χαρά να μιλήσω με τον Ευγένιο Τριβιζά με αφορμή την πρώτη θεατρική μεταφορά του βιβλίου του «Η τελευταία μαύρη γάτα» στο θέατρο Δημήτρης Χορν. Ένα έργο που απευθύνεται σε παιδιά 8-14 ετών και μιλά για το διωγμό, το μαζικό παραλογισμό, τον ρατσισμό και την προκατάληψη, την προδοσία αλλά και την αγάπη. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος: «Με ρωτούν συχνά τι θεωρώ σημαντικότερο από αυτά που γράφω: τις εγκληματολογικές μελέτες και τα συγγράμματα ή τα παιδικά βιβλία. Το δεύτερο, απαντώ, και αυτό επειδή είναι δύσκολο να αλλάξει κανείς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι ενήλικες. Μπορεί όμως να διαμορφώσει σωστά τον τρόπο που προσλαμβάνουν αυτά τα θέματα τα παιδιά. Αυτό ελπίζω να αποδειχθεί και στο έργο. Εμβόλιο κατά της προκατάληψης. Εμβόλιο κατά του ρατσισμού. Εμβόλιο κατά της γενοκτονίας».
ελc: Όταν γράψατε την «Τελευταία μαύρη γάτα», ο ρατσισμός και ο φασισμός δεν ήταν ίσως τόσο ορατά στην καθημερινότητά μας, όσο είναι σήμερα. Γιατί ωστόσο ήταν σημαντικό για εσάς να γράψετε γι' αυτό το θέμα τότε και τι το κάνει πιο σημαντικό ακόμη σήμερα;
Ευγένιος Τριβιζάς: Μπορεί να μην είναι τόσο ορατά στην καθημερινότητά μας, ήταν όμως καθοριστικά στην ιστορία μας και τραυματικά στο παρελθόν μας. Το θέμα ήταν, είναι και θα εξακολουθεί να είναι επίκαιρο όσο επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ολέθριες συμπεριφορές. Αυτό ακριβώς εκφράζουν τα λόγια της τελευταίας μαύρης γάτας στο φινάλε του έργου: «Πώς είναι δυνατόν να συνέβησαν όλα αυτά που συνέβησαν; αναρωτιέμαι, και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι ποτέ μα ποτέ δεν μπορεί, δεν πρόκειται να συμβεί πάλι κάτι τέτοιο. Στο βάθος της καρδιάς μου, όμως, ξέρω ότι εδώ στο νησί μας, όπως κι αλλού, οι γάτες ξεχνάνε, οι άνθρωποι ξεχνάνε και η τρέλα δε θέλει πολύ να φουντώσει πάλι, φτου ξανά κι απ' την αρχή...».
ελc: Στην πανεπιστημιακή σας σταδιοδρομία ως καθηγητής Εγκληματολογίας έχετε διερευνήσει συμπεριφορές και διαταραχές του όχλου. Ο μαζικός παραλογισμός που υφίστανται εν προκειμένω οι μαύρες γάτες έχει σχέση με αυτό;
Ε.Τ.: Όπως μονολογεί η γέρικη χελώνα στη σκηνή της Λίμνης της Λευκής Ελπίδας όπου η συμμορία παρασύρει τα θύματά της και αποδεικνύεται ότι είναι ένας λάκκος με ασβέστη: «Όταν ξεκινάει ένα κακό, εξαπλώνεται σαν τη φωτιά. Το ένα κακό μύρια άλλα κακά γεννοβολά και θρέφει...». Η σκηνή με τις τρεις καλοκάγαθες γιαγιάδες που ενώ πλέκουν ζιπουνάκια στην παιδική χαρά, παρασυρμένες από τον γενικευμένο παραλογισμό, σκοτώνουν χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό με τις βελόνες του πλεξίματος τον Μουντζούρη, εκφράζει δραματικά αυτό που συχνά συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι δηλαδή όχι τέρατα αλλά συνηθισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να τελούν τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα.
ελc: Τα παραμύθια σας περιλαμβάνουν το σκοτεινό στοιχείο, κάτι που βέβαια συναντά κανείς και σε παραδοσιακά ή κλασικά παραμύθια, αλλά ενσωματώνουν και το σουρεαλιστικό και το χιουμοριστικό στοιχείο. Πώς θεωρείτε ότι λειτουργούν αυτά στις διάφορες ηλικίες των αναγνωστών σας; Το σκοτεινό μπορεί να είναι και λυτρωτικό;
Ε.Τ.: Προσπαθώ να γράφω έργα διηλικιακά που ο κάθε θεατής ανάλογα με την ηλικία του τα απολαμβάνει σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Στην παράσταση της «Τελευταίας μαύρης γάτας» το χιουμοριστικό εναλλάσσεται με το τραγικό στοιχείο και η απόγνωση με την ελπίδα. Στην αίθουσα του θεάτρου βλέπει κανείς τους θεατές τη μια στιγμή ξεκαρδισμένους στα γέλια και την επόμενη στιγμή με δάκρυα στα μάτια.
ελc: Πώς μπορούν τα παιδιά να διασώσουν τη φαντασία τους σε ένα σχολικό και κοινωνικό πλαίσιο που την ισοπεδώνει ή, πάντως, δεν την προάγει;
Ε.Τ.: Με μεγάλη δυσκολία. Η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές των σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων. Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες. Δεδομένου του κρίσιμου ρόλου της φαντασίας στη δημιουργικότητα και καινοτομία ο αρνητικός αντίκτυπος στην κοινωνία είναι ανυπολόγιστος. Το ποιοτικό παιδικό θέατρο και βιβλίο είναι από τις ελάχιστες σανίδες σωτηρίας.
ελc: Στη συγκεκριμένη παράσταση έχετε συνεργαστεί για τη σκηνική προσαρμογή του έργου σας και έχετε εμπιστευθεί νέους ανθρώπους σε μια απόδοση με ποικίλα θεατρικά είδη και ύφη. Ποια είναι η δική σας προσδοκία από αυτό;
Ε.Τ.: Η προσδοκία έχει εκπληρωθεί. Η παράσταση είναι ξεχωριστή. Ο ενθουσιασμός μεταδοτικός. Η ενέργεια ανεξάντλητη. Δίνουν όλοι τον καλύτερο εαυτό τους.
ελc: Απέναντι σε μηχανισμούς συμφερόντων και σε μαζικούς παραλογισμούς, οι γάτες έπρεπε καταρχήν να πάρουν θέση, κατά δεύτερον να βρουν τελικά μια χρησιμότητά τους, για να σωθούν. Είναι σαφής η ανάγκη να αντιμετωπίσει κανείς τον φόβο, αλλά πρέπει κανείς να βρει πάντα τρόπο να δικαιολογεί την ύπαρξή του μέσω της χρησιμότητάς του;
Ε.Τ.: Κανείς δεν είναι άχρηστος. Ο καθένας μας έχει κάτι να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Και αυτό το κάτι έχουμε κάθε λόγο να το ενθαρρύνουμε και να το καλλιεργούμε. Διαφορετικά το πληρώνουμε ακριβά. Συχνά μάλιστα εκείνα που έχουν να προσφέρουν οι περιθωριοποιημένοι είναι σημαντικότερα από όσα δήθεν προσφέρουν κάποιοι στυλοβάτες της κοινωνίας.
ελc: Ο διδακτισμός είναι κάτι που ως γνωστόν αποφεύγετε. Θα ήθελα, ωστόσο, να μας λέγατε, όχι τι θα συμβουλεύατε, αλλά ίσως τι ελπίζετε για τη νέα γενιά που μεγαλώνει σ' αυτή την εποχή.
Ε.Τ.: Ελπίζω οι αντιξοότητες να μην οδηγήσουν σε παραίτηση και αποτελμάτωση. Ακόμα και κάτω από τις πιο ακραίες συνθήκες το ανθρώπινο πνεύμα μπορεί να επιβιώνει: «Ποτέ δε θα βρεις το ουράνιο τόξο αν συνέχεια κοιτάζεις κάτω», είχε πει ο Τσάρλι Τσάπλιν. Ναι! Μπορούμε να νικήσουμε τους γίγαντες που μας απειλούν και τους δράκους που μας δυναστεύουν.
---
Info: Η παράσταση «Η τελευταία μαύρη γάτα» παρουσιάζεται στο Θέατρο Δημήτρης Χορν: κάθε Σάββατο στις 15:00, Κυριακή στις 11:00 και στις 15:00.
Φωτογραφίες άρθρου: από την παράσταση «Η τελευταία μαύρη γάτα»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Μάγια Πικάσο / Πέθανε η κόρη του σπουδαίου ζωγράφου
Η μεγαλύτερη κόρη του Πικάσο, πρωτοστάτησε σε πολλές σημαντικές δωρεές της κληρονομιάς του στο γαλλικό κράτος Η κόρη του Πάμπλο Πικάσο και...
-
Σήμερα φίλοι μας σας παρουσιάζουμε φωτογραφίες από τη μονάδα αφαλάτωσης που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί στο νησί μας και συγκεκριμένα στη...
-
Θετικά ήταν τα συναισθήματα που δημιούργησε στους κατοίκους της Αίγινας η ανακοίνωση από την Περιφέρεια Αττικής για την έναρξη εργασιών αν...
-
Η έκθεση «Το Κυβερνείο της Αίγινας υποδέχεται και πάλι τον Ιωάννη Καποδίστρια» θα παραμείνει ανοικτή για το κοινό από τις 26 Μαΐου έως και τ...