Alerte patrimoine: Hôpital Otto-Wagner, Steinhof, Vienne - International Council on Monuments and Sites

Alerte patrimoine: Hôpital Otto-Wagner, Steinhof, Vienne - International Council on Monuments and Sites

H σχέση των τοπικών προϊόντων διατροφής με τη δημιουργία επωνυμίας (brand name) και την προβολή ενός τόπου-καλές πρακτικές στον ελληνικό χώρο.

Είδαμε στην προηγούμενη παράγραφο ότι τόσο η ταυτότητα όσο και η εικόνα της επωνυμίας (brand image) είναι συστατικά για μια επιτυχημένη επωνυμία προορισμού (destination brand). Καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της τοπικής ταυτότητας διαδραματίζουν τα τοπικά προϊόντα.  Σύμφωνα με τον Κίζο όπως αναφέρεται στο Μπουμπα Σταματία (2010:18) η έννοια του τοπικού προϊόντος περιλαμβάνει «τα φυσικά αγαθά ή τις υπηρεσίες που παράγονται ή παρέχονται από διαφορετικές επιχειρήσεις υπαίθριων περιοχών και έχουν μία αναγνωρισμένη κοινωνικοοικονομική ταυτότητα. Η έννοια του τοπικού δεν έχει όμως μία καθολική και γενικά αποδεκτή σημασία και μπορεί να αποκτά συχνά πολλά και αντικρουόμενα νοήματα. Μπορεί να αναφέρεται σε μία σαφώς προσδιορισμένη γεωγραφικά περιοχή ή στα ιδιαίτερα εγγενή χαρακτηριστικά των προϊόντων της περιοχής αυτής. Μπορεί επίσης να αναφέρεται ως  μία διαμετρικά αντίθετη περίπτωση από τα μαζικά-παγκόσμια προϊόντα».

Οι δεσμοί που δημιουργούνται μεταξύ των τοπικών προϊόντων, του τοπίου και των στοιχείων πολιτισμού γενικότερα μιας περιοχής διατηρούν την τοπική γαστρονομική και όχι μόνο κληρονομιά και συνεισφέρουν στη δημιουργία της ταυτότητας της περιοχής.

«Ο σκοπός του place marketing και του branding είναι συχνά να προσελκύσει κάτι  όπως για παράδειγμα τουρίστες, επενδυτές ή νέους κατοίκους, επισκέπτες γενικά που αναζητούν την ουσία μέσα από τα φυσικά πλεονεκτήματα, τα τοπία, τους ανθρώπους, την κουλτούρα, την  ποιότητα και ζωτικότητα του χώρου[….] Οι γεωγραφικοί δείκτες

(geographical indications-GIs) είναι ονόματα που βασίζονται στον τόπο (όπως για παράδειγμα Champagne, Roquefort) και αντιπροσωπεύουν την γεωγραφική προέλευση καθώς και την πολιτιστική, ιστορική ταυτότητα των γεωργικών προϊόντων. Οι γεωγραφικοί δείκτες προστατεύονται από μία ευρεία γκάμα θεσμών και διευθετήσεων και συναντώνται σε ολόκληρο τον κόσμο. Θεωρούνται ως πηγές της αντίστασης κατά των επιπτώσεων ομογενοποίησης των συστημάτων παραγωγής ΄άτοπων΄ τροφίμων.

Η δημιουργία και η προστασία των τοπωνυμίων ως brand identities θεσπίζει μία μονοπωλιακή  τιμή πάνω σε αυτό το όνομα, τον τόπο και τη γη. Αυτό δημιουργεί μια ενισχυμένη αξία της γης που μεταφράζεται σε υψηλότερες αποδόσεις για τα προϊόντα του τόπου αυτού (γαλακτοκομικά προϊόντα, τυρί, κρασί) και στην αγορά γης. Ο τόπος έχει αξία και η ονοματοδοσία των τόπων (και η προστασία αυτών των ονομάτων) έχει γίνει μέρος του οικονομικού τοπίου βιομηχανιών όπως του κρασιού, των γαλακτοκομικών  προϊόντων, του κρέατος, των  φρούτων, του  ελαιόλαδου κ.λπ.» (Dawson, et.al., 2011).

Συνεπώς οι γεωγραφικοί δείκτες οδηγούν στην αναγνώριση και τη μοναδικότητα των τοπικών προϊόντων κάτι που με τη σειρά του οδηγεί στη διατήρηση της τοπικής ταυτότητας και στη διαμόρφωση μιας επιτυχημένης επωνυμίας προορισμού.

Το σημαντικότερο όμως επιχείρημα σύμφωνα με τον Γ. Σωτηρίου (2012:24) είναι ότι σ’ ένα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον οι GIs λειτουργούν καινοτομικά διότι η καινοτομία απαιτεί επιστημονική και βιομηχανική βάση για τη δημιουργία νέων τεχνολογιών. Αυτά τα στοιχεία λείπουν πολλές φορές από πολλές περιοχές που κατέχουν ένα μεγάλο πλούτο παραδοσιακής γνώσης. Η γνώση αυτή μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για την ανάπτυξη προϊόντων προσαρμοσμένων στις σύγχρονες απαιτήσεις της μεταβιομηχανικής εποχής. Η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας (με όρους παρουσίασης, συσκευασίας και ποιοτικών ελέγχων) κάνει τα τοπικά προϊόντα ελκυστικά στο ευρύ κοινό. Το δεύτερο στοιχείο είναι η νομική προστασία και το ανάλογο  branding,  που  θα  τα  βοηθήσει  να  κερδίσουν υψηλότερες τιμές στις διεθνείς αγορές. Αν το πρώτο αφορά πρώτιστα την τοπική επιχειρηματικότητα και την κρατική υποστήριξη, το δεύτερο απαιτεί περαιτέρω επέκταση των μηχανισμών πιστοποίησης GIs. «Αξίζει να σημειωθεί ότι η χρήση GIs δεν ενδείκνυται για όλες τις περιοχές και για κάθε είδους προϊόντα, αλλά κυρίως για προϊόντα περιοχών που έχουν ισχυρή ταυτότητα. Η αθρόα χρήση τους σε μη διαφοροποιημένες περιοχές περιορίζει τη χρησιμότητά τους ως εργαλείων μάρκετινγκ και αδυνατίζει τα τυχόν εμπορικά πλεονεκτήματα τους»

  Φωτ.2: Σήματα πιστοποίησης GIs (Γ. Σωτηρίου, ο.π:25).

«Επειδή οι προορισμοί ανταγωνίζονται στην ‘αρένα’ των τουριστών, χρειάζονται να συντονίσουν τις πολιτικές τους, τις δράσεις τους και τις επικοινωνιακές στρατηγικές τους στους τομείς που προωθούν και ενισχύουν το μοναδικό και ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα. Αυτό είναι το πώς θα ενισχύσουν την εικόνα τους, να βελτιώσουν και να ανυψώσουν  τις εμπειρίες των επισκεπτών που επιδιώκουν να επισκεφθούν ή  έχουν ήδη επισκεφθεί την περιοχή[….] Τα προϊόντα ενός τόπου (βότανα, κρασί, φαγητό και συνταγές για να αναφέρουμε μόνο μερικά) μπορεί να είναι μέρος της ταυτότητας του τόπου και του branding. Σε αντίθεση με την πολιτιστική διπλωματία, αλλά όχι σε σύγκρουση με αυτήν, μπορούμε να μιλήσουμε για ‘γαστρονομική’ διπλωματία όπου οι χώρες προωθούν την κουζίνα τους ως nation branding. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να αυξήσουν την παγκόσμια αφύπνιση για τους πολιτισμούς τους, η οποία αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του αγροτικού τουρισμού που συνιστά στις μέρες μας τη βάση ενός ισχυρού εμπορικού σήματος και ειδικότερα, ένα εμπορικό σήμα στο πλαίσιο του γαστρονομικού τουρισμού  ως μία από τις πιο δυναμικές μορφές και υπάρχει μεγάλη ζήτηση για αυτή τη μορφή του εναλλακτικού τουρισμού. Έτσι, θα πρέπει να δώσουμε έμφαση στην περιοχή της προέλευσης, και η επωνυμία του προϊόντος συμπίπτει με το εμπορικό σήμα (επωνυμία-brand) της περιοχής. Ένας συνδετικός δεσμός μιας  τέτοιας σύνδεσης είναι η κουλτούρα που έχει αναπτυχθεί γύρω από το προϊόν και την παραγωγή, την ποιότητα του, τη μοναδικότητά του, κλπ.  Παρ 'όλα αυτά, το πιο σημαντικό στοιχείο που κινητοποιεί όσα αναφέρθηκαν ήδη είναι η εμπειρία και η ικανοποίηση που οι καταναλωτές έχουν. Αυτοί γίνονται οι διαφημιστές και προωθούν  την εικόνα συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην  ενίσχυση της, επομένως και στην ενίσχυση της επωνυμίας του προϊόντος και του τόπου που το παράγει. » (Bitsani, E., 2012)

Οι τοπικές ποικιλίες καθώς επίσης και τα προϊόντα έχουν ταυτιστεί με το διατροφικό και το γαστρονομικό πολιτισμό συγκεκριμένων περιοχών. Οι περιοχές αυτές «σημαδεύουν και σφραγίζουν με το όνομά τους τα προϊόντα αυτά (αναδεικνύοντας τη δύναμη του τοπικού ονόματος) και σημαδεύονται, γίνονται αναγνωρίσιμες από την εμπορία και τη φήμη που αποκτούν τα τοπικά αυτά προϊόντα (για να αναφερθώ σε ορισμένα πολύ γνωστά, όπου το όνομα του τόπου έχει γίνει συνώνυμο/ταυτόσημο με το προϊόν του προκαλώντας δυνατούς συνειρμούς όπως η μαστίχα Χίου, ο κρόκος Κοζάνης, το κουμκουάτ Κερκύρας, το φιρίκι Πηλίου, το φιστίκι Αιγίνης, τα μήλα Ζαγοράς, τα σύκα Κύμης αλλά και σε άλλα λιγότερο γνωστά όπως τα αμπελοφάσουλα Κιμώλου, οι αγκινάρες και τα αχλάδια Λέσβου, τα δαμάσκηνα Σκοπέλου, κ.ά.). Προκρίνεται η μικρή τοπική παραγωγή, η υψηλή ποιότητα και η ιδιαίτερη γεύση, η περιορισμένη ποσοτικά κατανάλωση, η μικρή εμπορευματοποίηση, η διανομή σε στενό κύκλο ιδιαίτερων συγγενικών και φιλικών σχέσεων…» (Οικονόμου, Α., 2012:9).

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ορθής διαχείρισης του πολιτιστικού πόρου των τοπικών φυσικών προϊόντων διατροφής που έχει οδηγήσει σε επιτυχημένα μοντέλα τοπικής ανάπτυξης. Μερικά από αυτά είναι :

O Κρόκος Κοζάνης

Στην Κοζάνη έχει γίνει αντιληπτό ότι η επωνυμία  αντικατοπτρίζει µια εικόνα,

βοηθά να καθοριστεί η έννοια του ¨σωστού¨ στα προϊόντα και ότι επιβάλλεται από την ανθρώπινη ψυχολογία. Οι επιλογές των καταναλωτών αρχικά παγκοσμίως και κατ’ επέκταση των επισκεπτών στην περιοχή διαμορφώνεται από τη φήμη και την εικόνα του προϊόντος. Ο Κρόκος Κοζάνης χρησιμοποιείται ως μπαχαρικό αρίστης ποιότητας και είναι πολύτιμο. Η χώρα μας είναι η τρίτη παραγωγός σε όλο τον κόσμο κάτι το οποίο έχει θετικό αντίκτυπο στο εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας και στην αύξηση του Α.Ε.Π. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι έχει σημαντικές ιδιότητες (αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, αναλγητικές, αντικαρκινικές), βοηθάει στην µνήµη και χρησιμοποιείται στην ιατρική, ζαχαροπλαστική, βαφική και αλλού.

Ο συνεταιρισμός Κροκοπαραγωγών έχει αποκτήσει σύγχρονες εγκαταστάσεις, θέτει νέες αρχές για την οργάνωσή του και εκπαιδεύει το προσωπικό και τους καλλιεργητές εφαρμόζοντας καινοτόμα προγράμματα. Σύμφωνα με την Γρουιου, Χ. (2011:116) «θα πρέπει να τονιστεί ότι αυτό που συνέβαλλε στην αναγνωρισιµότητα του Κρόκου Κοζάνης είναι οι ενέργειες και οι κινήσεις branding από πλευράς του συνεταιρισμού καθώς ήταν ζωτικής σημασίας για την εξύψωση αυτού του πολύτιμου και ευεργετικού προϊόντος. Συγκεκριμένα:

Τα γενικά

Μπαχαρικό αρίστης ποιότητας

Πολυτιμότερο, ακριβότερο καρύκευμα παγκοσμίως

Σημαντικές ιατροφαρμακευτικές ιδιότητες

Τα ειδικά

Α. Σε σχέση µε τις ιδιότητες του προϊόντος

Πιστοποίηση διασφάλισης ποιότητας του προϊόντος

Πιστοποιημένη βιολογική καλλιέργεια

Σήμα βεβαίωσης Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης "Κρόκος

Κοζάνης".

Β. Σε σχέση µε την επικοινωνία

Συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις

Ημερίδες

Φεστιβάλ

Γ. Σε σχέση µε τα δίκτυα διανομής / συνεργασίες

Συνεργασία µε Κορρές

Μέλος της Πανευρωπαϊκής Ένωσης Αρωματικών Φυτών "EUROPAM".

Εισαγωγή σε νέες αγορές

∆. Ένταξη σε προγράµµατα

Ένταξη του κρόκου σε ευρωπαϊκά προγράµµατα της Κοινοτικής Πρωτοβουλίας

INTERREG IIIC και την χρηματοδότηση της Λευκής Βίβλου για τον Κρόκο από

Κοινοτικούς Πόρους.

Ένταξη στο Πρόγραµµα «Ενέργειες Ενημέρωσης και Προώθησης Βιολογικών

Προϊόντων σε Τρίτες Χώρες (Ρωσία, Νορβηγία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα)»

ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2010 και θα ολοκληρωθεί σε τρία έτη.

Ένταξη στην κοινοτική πρωτοβουλία Leader και στο πρόγραµµα ενίσχυσης των

Μ.Μ.Ε. των φθινουσών περιοχών.

Ε. Ενδιαφέρον για πιστοποίηση του προϊόντος µέσω έρευνας & εκπαίδευσης

Σειρά εκπαιδευτικών προγραµµάτων για τους καλλιεργητές κρόκου της

περιοχής και το προσωπικό.

Έχει ξεκινήσει τη διαδικασία ανάπτυξης ερευνητικής υποδομής µε τη

δημιουργία Ινστιτούτου κρόκου, για την παρακολούθηση του βολβού, την

αξιοποίηση των παραπροϊόντων του φυτού και την ανάπτυξη νέων

εφαρμογών στην τεχνολογία των διαφόρων κλάδων.

Σειρά προγραµµάτων σε συνεργασία µε το Α.Π.Θ. και το Γεωργικό

Πανεπιστήμιο Αθήνας.»

Με τις παραπάνω ενέργειες έχει γίνει εφικτή η διατήρηση της εικόνας του μοναδικού αυτού προϊόντος στην αγορά και την σύνδεση στο μυαλό των καταναλωτών του φυσικού προϊόντος Κρόκος με την περιοχή της Κοζάνης παραμερίζοντας άλλα υποκατάστατα προϊόντα που υπάρχουν παγκοσμίως (όπως για παράδειγμα ο κρόκος από το Ιράν). Το σαφράν ή ο κόκκινος χρυσός όπως ονομάζεται είναι ένας πολιτιστικός πόρος που αξιοποιείται και αναδεικνύεται ως ένα μοναδικό βότανο στην κορυφή  όλων των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών παγκοσμίως.

Φωτ.3,4,5: Κρόκος Κοζάνης και  προϊόντα από Κρόκο Κοζάνης.

Μαστίχα Χίου

Το προϊόν-έμβλημα της Χίου που στηρίζει δυναμικά την τοπική οικονομία είναι η φυσική ρητίνη, η μοναδική και πολυχρηστική μαστίχα. Η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου διαχειρίζεται αποκλειστικά τη φυσική μαστίχα και είναι υπεύθυνη για τη συλλογή της, την επεξεργασία και την τελική διάθεση τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό. (http://www.chios.gr/)

«Οι μαστιχοπαραγωγοί υπερηφανεύονται για την πλούσια πολιτιστική τους κληρονομιά. Από τη μια οι διατηρητέοι οικισμοί των Μαστιχοχωρίων, ζωντανά και ακόμη κατοικούμενα μνημεία, και από την άλλη ο πολιτισμός της μαστίχας, που συγκρατεί και συντηρεί οικονομικά και επαγγελματικά τον πληθυσμό στα χωριά. Όλο και περισσότεροι νέοι επιστρέφουν στα Μαστιχοχώρια και συνδυάζουν τη μαστιχοπαραγωγή με την ήπια αγροτουριστική ανάπτυξη και την προβολή γενικότερα της ιστορίας και της παράδοσης της Χίου.» (http://ayla.culture.gr/)

«Το δέντρο που πληγώναμε» είναι το σύμβολο της Χίου και συντελεί στη διατήρηση της ιδιαίτερης ταυτότητας του νησιού. Κοινωνικές και γαμήλιες συμμαχίες, αξίες όπως η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, η συνεργατικότητα αναδεικνύονται.

«Η Μαστίχα Χίου από το 1997, έχει χαρακτηρισθεί ως Προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.), βάσει του υπ’ αριθμ. 123/1997 Κανονισμού (L0224/24-1- 97) της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει  καταχωρηθεί  στον σχετικό Κοινοτικό Κατάλογο των Προϊόντων Π.Ο.Π. (Ως Π.Ο.Π χαρακτηρίζεται το προϊόν, του οποίου τα χαρακτηριστικά οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο γεωγραφικό περιβάλλον,  ενώ η παραγωγή, η μεταποίηση και η επεξεργασία του λαμβάνουν χώρα σε οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή.

Σύμφωνα με τον παραπάνω κανονισμό η Μαστίχα Χίου προστατεύεται από την πώληση οιασδήποτε ανταγωνιστικής απομίμησης που θα υπεξαιρούσε τη φήμη της Ονομασίας Προέλευσης.» ( http://www.mastihashop.com/)

Στο νησί από το 2000 γίνεται μία προσπάθεια προβολής των τοπικών προϊόντων (ανάμεσα τους και η μαστίχα) μέσω της διοργάνωσης γιορτών όπως η Γιορτή του Αγροτουρισμού ή η Γιορτή της Μαστίχας. Παράλληλα διάφοροι σύλλογοι διοργανώνουν δράσεις σχετικές με τη μαστιχοκαλλιέργεια (ξεναγήσεις, εκπαιδευτικά σεμινάρια, καταγραφή των παραδοσιακών καλλιεργητικών μεθόδων). Αναγνωρίζεται ως ένας από τους κορυφαίους πόρους για την ανάπτυξη του τουρισμού στη Χίο.

«Το καλοκαίρι του 2002, η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου ίδρυσε την MEDITERRA A.E. με σκοπό την δημιουργία αλυσίδας καταστημάτων λιανικής πώλησης μαστίχας και προϊόντων μαστίχας με το εμπορικό σήμα mastihashop.

Μέχρι σήμερα, το δίκτυο αριθμεί 8 καταστήματα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα: στη Χίο, στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Κηφισιά, στη Θεσσαλονίκη, στον Βόλο, στο Ναύπλιο και στο Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών, «Ελ. Βενιζέλος». Τον Οκτώβρη του 2006 λειτούργησε το πρώτο εκτός Ελλάδας mastihashop στη Λευκωσία της Κύπρου και τώρα λειτουργούν πλέον τέσσερα ακόμα καταστήματα στο εξωτερικό, ένα στην Νέα Υόρκη, δυο στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας και ένα στο Παρίσι. Στα καταστήματα παρουσιάζονται δεκάδες διαφορετικά προϊόντα μαστίχας τα οποία ταξινομούνται σε 6 διαφορετικές κατηγορίες: φυσική μαστίχα, τρόφιμα, βιολογικά, παραδοσιακά προϊόντα, ποτά, φαρμακευτικά, καλλυντικά και λαογραφικά» (Η εταιρεία  Mastihashop).

Φωτ.6.Μαστιχόδεντρο. 

@Κωνσταντίνα Χατζίνα
MSc Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων
(Απόσπασμα από τη διπλωματική εργασία με τίτλο "Φυσικά προιόντα διατροφής ως πολιτιστικός πόρος για την ανάπτυξη και την προβολή ενός τόπου. Μελέτη περίπτωσης:Το φιστίκι Αιγίνης-Αίγινα" με επιβλέπουσα καθηγήτρια την Δρ. Ευγενία Μπιτσάνη-Ιούνιος 2015).

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΚΑΡΥΔΗΣ - Οι οπλαρχηγοί της Αίγινας

Μία καλαίσθητη καινούρια έκδοση ήρθε στα χέρια μας εχτές. Πρόκειται για ένα μικρό βιβλίο, μόλις 16 σελίδων που περικλείει όμως μέσα της πολύ μεράκι και αγάπη για τον τόπο μας. 

Ο αιγινήτης Γιώργος Καρύδης, λάτρης της ιστορίας και της τέχνης του νησιού μας και όχι μόνο, με πολλά ταλέντα και ικανότητες που δεν είναι γνωστά ίσως στο ευρύ κοινό συλλέγει εδώ και χρόνια μαρτυρίες και ιστορικά στοιχεία προσπαθώντας να συμπληρώσει κομμάτι κομμάτι άγνωστες πτυχές της ιστορίας της Αίγινας.

Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό εξέδωσε φέτος μία μικρή αναφορά στους Οπλαρχηγούς της Αίγινας, "ένα μικρό βιογραφικό αφιέρωμα " όπως λέει ο ίδιος "για τους μεγάλους ήρωες οπλαρχηγούς της Αίγινας που έχασαν οικογένειες, περιουσίες και τη ζωή τους ακόμα για την ελευθερία της Ελλάδας". Ψάχνοντας αρκετό καιρό στο Ιστορικό Αρχείο Αίγινας με τη βοήθεια της κας Άννας Γιαννούλη, στο ληξιαρχείο του νησιού μας, στην υπάρχουσα βιβλιογραφία καθώς και στο πλούσιο φωτογραφικό υλικό που διαθέτει από την οικογένεια του ο ίδιος παρουσιάζει στοιχεία για τη ζωή και τη δράση των Οπλαρχηγών : Γεωργίου Ν. Καρύδη (Τσελεπή), Συμεών Δ. Καρύδη,Κυριάκου Δ. Μούρτζη, Αναστασιου Δ. Μούρτζη, Μιχαήλ Δ. Μούρτζη καθώς επίσης στοιχεία για τη Μάχη Ανάλατου. 

Η προτροπή μας είναι να συνεχίσει και να βοηθήσει έτσι ώστε να μη χαθούν στοιχεία που αναπόφευκτα ο χρόνος τα οδηγεί στη λήθη. 

@Πυξίδα Πολιτισμού

Μία βραδία

παραδοσιακής μουσικής

με τραγουδια από

Αιγαίο, Μ. Ασία, Θράκη, Κύπρο, Κρήτη

με το καινούριο συγκρότημα

«Μπρατσέρα»

Εριφύλλη Γρυπαίου: τραγούδι/ κρουστά

Σουζάνα Ραφαέλ: βιολί

Αλέξανδρος Σπιτζινγκ: Λαούτο/ ούτι

Σάββατο, 19 Δεκέμβρη 2015, 9: 00μμ

Οικία Καραπάνου, Αίγινα

Γενική είσοδος 6€ με ποτό

Πληροφορίες: 22970 71 126

Θερμές ευχαριστίες στην Χριστίνα Χωραφα για την ευγενική παραχωρηση της Οικίας Καραπάνου

Ο καλλιτεχνικός κόσμος θρηνεί για την δολοφονία της Ινδής καλλιτέχνιδας Χέμα Ουπαντιέι

Ο καλλιτεχνικός κόσμος θρηνεί για την δολοφονία της Ινδής καλλιτέχνιδας Χέμα Ουπαντιέι

Tην Κυριακή 20 Δεκεμβρίου μαζί με το ΒΗΜΑ - «Οι παραδόσεις του ελληνικού λαού» - πολιτισμός - Το Βήμα Online

Tην Κυριακή 20 Δεκεμβρίου μαζί με το ΒΗΜΑ - «Οι παραδόσεις του ελληνικού λαού» - πολιτισμός - Το Βήμα Online

Η επωνυμία προορισμού (destination branding) και ο ρόλος της ταυτότητας τόπου στη διαμόρφωση της

«Μέσα σε πολλές αγγλόφωνες χώρες και χώρες της Β. Ευρώπης η επωνυμία προορισμού γίνεται από εδώ και στο εξής ένα θέμα της μόδας. Εξαιτίας του γεγονότος της αυξανόμενης κινητικότητας των μέσων παραγωγής, της αύξησης των συμφωνιών ελεύθερης ανταλλαγής αλλά επίσης του πολλαπλασιασμού των προσφορών σε επενδυτές από ολόκληρο τον κόσμο, τουρίστες ή ακόμα διοργανωτές επαγγελματικών διοργανώσεων, οι πόλεις, οι περιοχές ή οι χώρες έρχονται αντιμέτωπες με μία υπερεντατικοποίηση του διεθνούς ανταγωνισμού» (Gollain,V., 2013:1). Σύμφωνα με τον Anholt (2002, 2008) όπως αναφέρεται από την Marcoz (2013:75) «η τεχνική εφαρμογής του branding σε τόπους και έθνη αναπτύσσεται όλο και περισσότερο. Η επωνυμία τόπου (place branding) και η υποκατηγορία του που είναι η επωνυμία προορισμού (destination branding) θεωρούνται ως σημεία κλειδιά στη διαχείριση του τουρισμού πλέον (tourism management). Με αυτή την προοπτική, μέσω της διαχείρισης του country branding, η χώρα γίνεται ένα μέρος για να επενδύσει κάποιος , να ζήσει  και να επισκεφθεί».  Κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι προορισμοί εμφανίζονται να διεκδικούν ένα μεγάλο μέρος από τους πιθανούς επισκέπτες, ο ανταγωνισμός γίνεται εντονότερος κάτι που προκαλεί την υποχρέωση για συνεχή ανανέωση (Qu, et.al., 2011:466).

Το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί για την εικόνα προορισμού είναι μεγάλο, πολυάριθμες είναι οι μελέτες που πραγματεύονται την έννοια της εικόνας αλλά και του πως σχηματίζεται αυτή  (Chon, K.&S.,1992- Gallarza, M. et.al. 2002- Pike S. 2002-Beerli & Martin, 2004-  Tasci, A. et. al, 2007). Η εικόνα αποτελεί τον πυρήνα των λειτουργιών της επωνυμίας (Boo, S., et.al, 2009:221). Αυτή οδηγεί την επωνυμία σε επιτυχία ή αποτυχία ανάλογα με το πώς τοποθετείται στο μυαλό των καταναλωτών του τουριστικού προϊόντος μέσα από ένα σύστημα διασυνδέσεων (Cai, 2002:723).

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την εικόνα που έχουν οι άνθρωποι για έναν προορισμό. Οι Baloglu and McClearly (1999:870) προτείνουν ένα μοντέλο διαμόρφωσης της εικόνας. Σύμφωνα με αυτό οι παράγοντες διαμόρφωσης της εικόνας είναι η πληροφόρηση που μπορεί να έχει ένα άτομο, η προηγούμενη εμπειρία του, η προώθηση και οι προσωπικοί παράγοντες (κοινωνικοί και ψυχολογικοί).

Σχ.2.Παράγοντες διαμόρφωσης εικόνας (Baloglu and McClearly,1999:870).

Στο εννοιολογικό πλαίσιο του destination branding, παρατηρεί κανείς μία στενή σχέση μεταξύ της εικόνας και της επωνυμίας (brand). Οι μεταβλητές του destination brand που  σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους είναι οι διαστάσεις της συνειδητοποίησης, της εικόνας, της αξίας και τις πίστης (Konecnik & Gartner, ο.π:403).  Οι Βοο, S. et.al. (ο.π:221) έχουν αναπτύξει το παρακάτω μοντέλο όπου η αξία του brand βασίζεται στους πελάτες και πρέπει να μετρηθούν οι παρακάτω διαστάσεις:

Σχ.3: The proposed baseline model. Note. DBA (destination brand awareness), DBI (destination brand image), DBQ (destination brand quality), DBV (destination brand value), DBL (destination brand loyalty). (Βοο,S. et.al, ο.π:221)

Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει τόσο η ταυτότητα όσο και η εικόνα της επωνυμίας (brand image) είναι συστατικά για μια επιτυχημένη επωνυμία προορισμού (destination brand). Γιατί η ταυτότητα της επωνυμίας προέρχεται από τον αποστολέα ενώ η εικόνα της επωνυμίας είναι αυτό που λαμβάνει ο αποδέκτης-επισκέπτης. Οι αποδέκτες-επισκέπτες αντιλαμβάνονται την εικόνα μιας επωνυμίας ως θετική όταν οι συσχετίσεις που γίνονται στο μυαλό τους περιλαμβάνουν όφελος. Αποτέλεσμα αυτού είναι η δημιουργία θετικών συναισθημάτων. Αυτομάτως διαφοροποιείται η επωνυμία από τις υπόλοιπες εναλλακτικές και μετατρέπεται σε μοναδική. Η ισχυρή ταυτότητα δημιουργείται μέσω ενός κοινού κώδικα ο οποίος περιλαμβάνει τα ακόλουθα στάδια:

1.Ταυτότητα: να ξέρουμε ποιοι είμαστε. Η ταυτότητα στηρίζεται στις ρίζες (απαντά στα ερωτήματα του τι μέρος είναι αυτό, τι μας κάνει να αισθανόμαστε, ποια σύμβολα την χαρακτηρίζουν), οδηγείται από το συναίσθημα (δηλαδή τι είναι αυτό που την κάνει ξεχωριστή) και δημιουργεί αισθήματα (πως μας κάνει να αισθανόμαστε). Αυτό είναι δυνατό να γίνει μόνο εάν μάθει κανείς να «ακούει» την γνώμη και τα συναισθήματα των επισκεπτών αλλά και των κατοίκων της πόλης.

2.Ελκυστικότητα, να επιλεχθούν τα στοιχεία αυτά που είναι ικανά να εκλύουν τους επισκέπτες.

3.Διαχείριση Επωνυμίας (Branding), να προσδιοριστεί η πόλη σε σχέση με άλλες πόλεις μέσω του σωστού marketing (Τσαγκαράκης, Μ., 2010).

Η  Κλαμπατσέα Ε. (2012:3) υιοθετεί τη θέση περί της σύνθετης συγκρότησης της ταυτότητας του τόπου, με ενδεικτική καταγραφή των στοιχείων-πόρων που συμβάλλουν σε αυτήν τη χωρική ταυτότητα ύστερα από έλεγχο της άποψης περί μη δόκιμης χρήσης του όρου «ταυτότητα τόπου», λόγω μη ανθρώπινης υπόστασης. «Ο τρόπος αναγνώρισης, ανάγνωσης και αξιολόγησης τόσο των πόρων όσο και της εξελικτικής διαδικασίας τους στην κάθε χρονική περίοδο κοινωνικοοικονομικής κατάστασης μπορεί να καταδείξει «νέους» τόπους.  Κάθε συνιστώσα του φυσικού κεφαλαίου μιας περιοχής, κάθε στοιχείο του δομημένου περιβάλλοντος, της πολιτιστικής της κληρονομιάς (υλικής και άυλης), το κοινωνικό κεφάλαιό της, η παραγωγική δομή και οικονομία της, συλλειτουργούν κατά την προκύπτουσα ταυτότητα (μοναδική/αποκλειστική ή κυρίαρχη/επικρατούσα). Συχνά, κριτήρια όπως η σπανιότητα, η αυθεντικότητα ή η ευθραυστότητα ενός πόρου ή στοιχείου και δυνητικού συγκριτικού πλεονεκτήματος συμβάλλουν καθοριστικά στη συγκρότηση της ταυτότητας ενός τόπου. Η χωρική εμβέλεια ενός ιστορικού, κοινωνικοπολιτικού ή πολιτιστικού γεγονότος συχνά λειτουργεί ως η οριοθέτηση ενός τόπου με ταυτότητα». Ένας τέτοιος πόρος είναι και το φιστίκι Αιγίνης, αυθεντικός, εύθραυστος που αν χρησιμοποιηθεί σωστά θα δώσει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στο νησί και θα συμβάλλει στη συγκρότηση μιας δυνατής ταυτότητας.

@Κωνσταντίνα Χατζίνα
MSc Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων
(Απόσπασμα από τη διπλωματική εργασία με τίτλο "Φυσικά προιόντα διατροφής ως πολιτιστικός πόρος για την ανάπτυξη και την προβολή ενός τόπου. Μελέτη περίπτωσης:Το φιστίκι Αιγίνης-Αίγινα" με επιβλέπουσα καθηγήτρια την Δρ. Ευγενία Μπιτσάνη-Ιούνιος 2015).

Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία στον κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO

Μια μακραίωνη λαϊκή τέχνη

Αθήνα 

Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία εντάχθηκε στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας .

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, «η ένταξη της Τηνιακής Μαρμαροτεχνίας στον Κατάλογο με τις πιο χαρακτηριστικές εκφάνσεις του άυλου πολιτισμικού πλούτου της ανθρωπότητας δίνει την ευκαιρία να αναδειχθούν μερικές από τις πολλές όψεις της μακραίωνης αυτής λαϊκής τέχνης: οι αφηγήσεις ζωής των ντόπιων λαϊκών μαστόρων, οι προφορικές παραδόσεις που συνδέονται με την τέχνη, οι εθιμικές λειτουργίες και πρακτικές που τη συνοδεύουν, αλλά και η σημασία της για τη συλλογική μνήμη και την ταυτότητα των ίδιων των Τηνίων. Και βέβαια, τα ίδια τα έργα των Τηνίων καλλιτεχνών, καρπός απαράμιλλης μαστοριάς και αισθητικής με πολύ βαθιές ρίζες στον χώρο και τον χρόνο».

H UNESCO αναφέρει σε ανακοίνωσή της: «Η τέχνη της μαρμαροτεχνίας είναι έκφραση της πολιτιστικής ταυτότητας της Τήνου. Οι μαρμαροτεχνίτες έχουν έχουν εμπειρική γνώση για τη δομή και τις ιδιότητες του μαρμάρου. Η μετάδοση (γνώσεων) ακολουθεί τη μακρόχρονη παράδοση όπου οι δεξιότητες περνάνε από τον δάσκαλο στον μαθητευόμενο, που είναι συνήθως μέλη της ίδιας οικογένειας. Παραδοσιακά μοτίβα είναι κυρίως θρησκευτικά ή αποτρεπτικού χαρακτήρα και συχνά απεικονίζουν κυπαρίσσια, λουλούδια, πουλιά και πλοία και τοποθετούνται σε κτίρια, εκκλησίες και νεκροταφεία. Τα σχέδια για τα τυπικά μαρμάρινα αγγεία και τους φεγγίτες χρησιμοποιούνται για να φέρουν γονιμότητα και ευημερία».

Η απόφαση να ενταχθεί η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία στον κατάλογο της UNESCO ελήφθη στην 10η διάσκεψη της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ναμίμπια.

Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία είναι το τρίτο στοιχείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς που εγγράφει η χώρα μας στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο.

Όπως αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού, η απόφαση της Διακυβερνητικής Επιτροπής συνοδεύεται από έπαινο για τον φάκελο που υπέβαλε η χώρα και ιδιαίτερα για το δεκάλεπτο φιλμ «Μόνο τον μαντρακά βαστεί...», που συμπλήρωσε την τεκμηρίωση του στοιχείου. Το φιλμ, μάλιστα, αυτό προτείνεται ως πρότυπο για την ανάδειξη ανάλογων στοιχείων της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Την ευθύνη της συγκρότησης του φακέλου είχε η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΠΟΑ για την εφαρμογή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η Διεύθυνση Νεώτερου Πολιτιστικού Αποθέματος και Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Περισσότερα για την εφαρμογή της Σύμβασης στην Ελλάδα, αλλά και για το Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς μπορεί κανείς να βρει στον ιστότοπο ayla.culture.gr.

αναδημοσίευση από http://www.tovima.gr/

Ο George Redhawk είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από την δημιουργία αυτών των υπέροχων Gif.

Ο Redhawk ξεκίνησε να ασχολείται με την τέχνη και την τεχνολογία των υπολογιστών, όταν σταδιακά άρχισε να χάνει την όρασή του και αναγκάστηκε να αποσυρθεί από το επάγγελμά του, το οποίο ήταν η διδασκαλία της ιατρικής. Σήμερα είναι νομικά τυφλός, ωστόσο έχει βρει τον δικό του τρόπο να ζει τη ζωή στο φουλ και να μαγεύει στην πορεία όλους εμάς.

Η σταδιακή του τύφλωση και οι οπτικές στρεβλώσεις που δημιουργούνταν στο μυαλό του, τον οδήγησαν στο καταφύγιο της τέχνης και συγκεκριμένα στη δημιουργία κινούμενων εικόνων, τις οποίες ξεκίνησε να φτιάχνει με στόχο να αποθηκεύσει στη μνήμη του όσο περισσότερες όμορφες εικόνες μπορούσε, και να αποτυπώσει την αίσθηση της όρασης που χάνεται.

"Παίζοντας" με έργα τέχνης, προσθέτοντας τη δική του οπτική, με τη μορφή μίας συνεχούς κίνησης, κατάφερε στην πορεία να αναγνωριστεί ως ένας επαναστατικός καλλιτέχνης. Η δουλειά του έχει γίνει πολλές φορές viral και το στυλ του περιγράφεται, πλέον, με ειδικό όρο: "The RedHawk Effect".

Όπως λέει σε παλαιότερη συνέντευξη του στο Graphic Art News:

“Μετά την απώλεια του μεγαλύτερου μέρους της οράσεώς μου, άρχισα να εξερευνώ αυτό το μέσο για να εκφράσω τον κόσμο μέσα από την κατεστραμμένη μου οπτική. Η τέχνη μου είναι σχεδιασμένη με την ιδέα να αμφισβητήσει και σε ορισμένες περιπτώσεις να διαταράσσει την οπτική και την αίσθηση της τάξης, σε μεγάλο βαθμό, με τον ίδιο τρόπο που η ικανότητά της όρασης έχει γίνει μια συνεχής πρόκληση για εμένα”.

Θαυμάστε μερικά από τα υπέροχα Gif ενός "τυφλού οραματιστή"

Μπορείτε να θαυμάσετε ακόμα περισσότερα έργα τέχνης από τον George Redhawk, στη σελίδα που διατηρεί στο Google+.

αναδημοσίευση από http://www.pathfinder.gr/