Η ιστορία πίσω απο την φωτογραφία!

Το παράθυρο που βλέπετε φίλοι μου έχει τη δική του ιστορία και ειδικά η γλάστρα με τη γαρυφαλλιά. 

Όσοι είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε την ομιλία της κας Βίλμας Σινάνογλου τον περασμένο Αύγουστο στην αυλή του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας με τίτλο "Ένας περίπατος με θέμα την ιστορία της περιοχής του Όρους και του χωριού της Παχειάς Ράχης" μας έκαναν εντύπωση όλα όσα μάθαμε για το χωριό αυτό που ευημερούσε, την καθημερινή ζωή των κατοίκων του, τις συνήθειες και τα έθιμα τους καθώς επίσης για τους σπουδαίους ανθρώπους που διέπρεψαν στις τέχνες, στα γράμματα, στο εμπόριο κλπ

Η ιστορία που μας διηγήθηκε η κα Σινάνογλου για το παράθυρο αυτό μου έκανε εντύπωση έτσι μέσα στις επόμενες μέρες έψαξα το βρήκα και το φωτογράφισα.

Μια φορά και έναν καιρό λοιπόν πριν 60 χρόνια και παραπάνω ζούσε μια νεαρή κοπέλα σε αυτό το σπίτι που αγαπούσε ένα παλικάρι. Τότε όπως όλοι γνωρίζετε τα χρόνια ήταν διαφορετικά καθώς και οι συνήθειες, τα ήθη και ο τρόπος ζωής δεν έμοιαζαν σε τίποτα με τη δική μας εποχή. 

Η κοπέλα λοιπόν χρησιμοποιούσε τη γλάστρα με τη γαρυφαλλιά ως "σημάδι". Εβγαζε τη γλάστρα για να συναντηθεί με το παιδί της καρδιάς της (αθώα όπως μας τόνισε η ομιλήτρια....μη πάει ο νους σας στο ...πονηρό), είπαμε άλλα ήθη και έθιμα τότε.

Τελικά οι δύο νέοι παντρεύτηκαν και έζησαν μισό αιώνα πολύ αγαπημένοι. Η κοπέλα ως νεόνυμφη μετακόμισε σε γειτονικό σπίτι αλλά πρόσεχε τη γλάστρα, την πότιζε για χρόνια στο άδειο σπίτι των γονιών της.

Όταν πέθανε πριν 10 περίπου χρόνια το λουλούδι έσβησε.

Λίγο καιρό μετά η γαρυφαλλιά ξαναζωντάνεψε. Κανείς δεν ξέρει πως....ίσως η βροχή, ίσως οι καινούριοι ιδιοκτήτες φρόντισαν να υπάρχει πάντα μία γλάστρα με γαρυφαλλιά σε αυτό το παραθύρι....

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα...

Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία της φωτογραφίας που βλέπετε. 

@Πυξίδα Πολιτισμού